Türkiye’nin olduğu kadar dünyanın da en önemli sorunlarından biri olmaya devam eden işsizlik, artık küresel bir sorundur. Bunun birçok nedeni olmakla beraber ana sebebi, neoliberal politikalardır. Neoliberal politikalar tarafından serbest ticarete direnmeyip, her türlü koruma tedbirlerini kaldıran ülkelere, büyüme ve sonrasında buna bağlı olarak işsizliğin gerileyeceği önerilmiştir. Ancak bu teorinin, sermayeyi ilgilendiren kısmı gerçekleştiği halde istihdam tarafı çökmüştür. Bu konudaki veriler bizleri doğrulamaktadır. Dünya 1997-2007 arasında % 4.2 büyürken, işsizlik % 0.1 azalma ile % 0.6 seviyelerinde kalmıştır. Görüldüğü gibi büyüme işsizliğe çare olmamıştır.
Büyümede sağlanan gelişme, sıkı iş disiplinleri, ucuz işgücü ve teknolojik gelişmeler yoluyla sağlanan büyük verim artışları sayesinde olmuştur.
Küresel bir sorun olarak görülen işsizliğin sonuçlarından en çok etkilenen kesim gençlerdir.
Genç işsizliğinin önde gelen nedenleri arasında, genç olarak kabul edilen 15–24 yaş arasında eğitime katılma oranının artması, yeni işler yaratılamaması, tecrübe yoksunluğu, gençlerin niteliklerinin işgücü piyasasının ihtiyaçlarına cevap verememesi sayılmaktadır. Sayılan nedenlerden gençlerin eğitime katılma oranının artması dışındakilerin, belli politikalarla çözülmesi mümkün olmasına rağmen çözülmemesi/çözülememesi, küresel işsizlikten en fazla gençlerin etkilenmesine neden olmaktadır.
Türkiye’de son TUİK verilerine göre işsizlik oranı % 10.6, tarım dışı işsizlik % 12.9, genç işsizlik %20.7’dir. Bunlar resmi rakamlar. Tarımdaki ve anakentlerde günü birlik işlerde çalışanlar da hesaba katıldığında bu oran dehşet verici boyutlara çıkmaktadır. Bu durum ülkemize özel aile ve hemşerilik dayanışması ile perdelenerek gizli bir sosyal sorun olmaya devam etmedir.
İşiz olan iş aramayı bırakan gençlerin ailelerine ve topluma maliyetleri çok yüksektir. Bunu salt gelir ve istihdam sorunu olarak göremeyiz. Yani başka bir deyişle, bu sadece iktisadi bir sorun değildir, psikolojik ve sosyal yansımaları toplumu derinden etkilemektedir.
Türkiye’de genç ve iş konusundaki çözüm önerilerine gelmeden önce, ülkemizin özel yapısından kaynaklanan bir tespiti yapmak zorundayız. 2023 yılında genç nüfusun %70 olacağı tahmin edilmektedir. Bu şansı iyi kullanarak büyüme ile birlikte bu devasa genç nüfusu eğitip üretime katmak gerekmektedir. Zira nüfus yaşlanmaktadır
İşsizlik ve buna bağlı olarak genç işsizlik sorunun çözümü, global dünyanın dayattığı neoliberal politikalarla değil, ulusal ve yerel ölçekte yaratılacak projeler ile mümkündür. Bu projelerde öncelikler istihdam edilebilirlik, girişimcilik, fırsat eşitliği ve istihdam yaratmaktır. Bu parametreler aktif işgücü piyasası politikaları, eğitim politikaları ve örgütlenme politikaları ile desteklenmelidir.
Her yıl 796000 kişinin iş gücü piyasasına katıldığı bu ülkede, bizim de sorunun çözümü için yerel ve ulusal ölçekte kafa yormamızın zamanı gelmiş geçmektedir. Mustafa Kemal Atatürk’ün kurduğu cumhuriyetin gerçek sahibi ve koruyucuları olan gençlerimize sahip çıkmanın tam zamanıdır.
Akademipolitik.com
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)