Kötü zamanın çocuklarıyız vesselam..
Bir gün mutlu uyansak , ertesi güne kalmadan hevesimizi kursağımız da bırakıyorlar . Lanet olsun her kötülüğe derken, bazı hislerimize de söz geçiremez haldeyiz.
Sevgi üzerine olsun mu bu kalemden dökülenler ? Lütfen ve hatta ne olur bu bugün de böyle olsun.
Sahi sevgi neydi
Selvi Boylum Al Yazmalım ‘ da da söylenilen gibi ; sevgi emekti. Ve belkide sadece bu cümle bile yeterliydi sevgimizi ifade etmek için. Ama insanoğluyuz , fazlasını istemek , eldekiyle yetinmemek fıtratımız da var.
Süslü kelimelerle oluşturulmuş cümlelerin tümüne mahkum olduk.
Oysa belki de sevgi sadece masumluktu. Vicdanı kara insanları tanıya tanıya kirletildi sadece. Şimdi yeni umutlar , yeni filizler yeşertmekte güçlük çekmemiz bundan.
Fakat; yine de hayat umutlara hep gebe..
Bazen farklı olup, aynı noktalar da birleşmeye çalışmak daha güzel , zira son günlerimin tanımı tam olarak bu!
En olmaz dediklerinizi olduran insanlar çıkıyor karşımıza. Öyle bir nokta geliyor ki;
KORKMAKTAN CESARET ALIYORUZ!
Sonunda hüsran olacağını bilsek bile, “ya öyle değilse ” gibi çıkarımlar çeliyor aklımızı..
Zıt kutupların birbirini çekmesi,
Aklımızla , Duygularımızın arasına sıkışan o durum,
Ah o sevebilme ihtimali,
Ah o bugünlerin , yarınlara sirayeti…
Sevgiyle,
Yağmur Eftelya ŞAKAR
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)