Sarıyer Belediyesi ile Bahçeköy Lozan Mübadilleri Derneğinin düzenledikleri Yunanistan gezisine katıldım.
Sarıyer’imizde bulunan mübadillerin yakınlarının katıldığı kalabalık bir grupla geziye çıktık. Bu bezi ile önemli bir adım atılmış ve dostluk köprüsü kurulmuş oldu. Geziye katılanları tek tek saymaya gerek yok. Ben izlenimlerimi yazmayı kendime görev bildim. Gezimiz iki günlüktü. Başladığı gibi bitti. İstediğimiz çok yeri gereği gibi göremedik. Ama gördüğümüz yerleri de tanımak fırsatı bulduk.
Yunanistan’ın sadece turizm ve denizcilikte ileri gittiğini biliyordum ama tarım ve hayvancılığın çok çok önemli bir yer işgal ettiğini öğrenmiş olduk. Sarıyerli mübadillerin köylerini gezdik. İyi izlenimler edindik. Kavala ve Selanik gerçekten görülmeye değer. Fuştan baştanbaşa yeşillikler cenneti bir yerleşim bölgesi… Selanik’te beyaz kule, Alaattini köşkü, kalesi ve diğer eserleri..
Atatürk’ün evini ziyaretimiz bizi perişan etti! Hayal kırıklığına uğradık. Evin görünümü fevkalade! Tam iki buçuk yıl kapalı kalmış ev, bakımı onarımı yapılmış ve açılmış. Ama ne açılış! 20’şer gruplar halinde içeri alındık. Ne bekliyorduk ne bulduk? Hayret ettik doğrusu… Atatürk’ü ait bir şey bırakılmamış müzede. Bir oda da bakırdan birkaç tencere, birkaç sahan ve bir iki güğüm! Atatürk’ün değişik fotoğrafları ve savaştan görüntüler. Üst katta küçük köşe oda da balmumundan oturur durumda bir heykel! Heykeli doyasıya seyrettik. Yapanın ellerine sağlık! İçeri giren kendini dışarı atmak için yarıştı doğrusu…
Atatürk’ten tek eser bırakmamışlar müzede… Ne elbiseleri, ne kullandığı malzemeler ve ne de o evde yaşadığı anıları anlatacak bir obje… Hatta ziyaretçiler için onlarca yıl açık tutulan anı defteri bile kaldırılmış! Ziyaretçilerin duygularının sayfalara yansıması önlenmiş!
Orada öğrendik bir süre önce bir Ziyaretçinin müzeyi gezdikten sonra konsolosla konuştuğunu ve müthiş münakaşa ettiklerini… Konsolos nefis bir cevap vermiş ziyaretçi Türk’e, Hem de ders verircesine. Efendim şöyle demiş “Yahu adam burada yedi yaşına kadar kaldı, ne anısı olacak ki, müze dediğiniz böyle olur”. Yuhhh be, adam konsolos olmuş ama ona bu imkânı sağlayan, Türk devletinin kurucusunun yaşam öyküsüne, anılarının yaşanmasına bile tahammülü yok. Bunun bilinci yapıldığına inanıyorum.
Mustafa Kemal diyenlerin büyük bir kısmı ATATÜRK diyemiyor.
Aslında Atatürk’ü unutturmak iktidarın politikası olmuş. Ayıp be! Yazıktır be!
Bu ülke insanının günlünden O’nun sevgisini yok etmenize imkân yoktur, olamaz. Diş İşleri Bakanlığı uyuyor mu?
Kim ne yaparsa yapsın ATATÜRK’Ü UNUTTURAMAYACAKSINIZ!
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)