Son birkaç yıldan beri milli bayram kutlamalarının en aza indirildiği herkesçe bilinmektedir. Bir büyük grup; yani iktidar sahipleri milli hislerden çok dini anlayışla hareket ettiğinden, milli bayram ve günlerin kutlamalarının en aza indirilmesi, gözden uzak tutulması hatta tamamıyla kaldırılmalarını arzulamakta, bunu da uygulama yoluna gitmektedirler. Nitekim son iki yıl içinde 23 Nisan ve 19 Mayıs Bayramları kutlanamaz hale gelmiş/getirilmiştir. Cumhuriyet bayramı kutlamaları gereksiz iptallerle kutlanamaz hale getirilmiş ve eski coşkusunu yitirmiştir. 30 Ağustos Zafer Bayramı nerede ise sadece üst rütbeli askerlerin bayramı haline getirilmiştir. Diğer grup ise, azınlık duruma düştüğünün ancak farkına varmış, milli bayram kutlamalarının yapılmasını ısrarla istemekte ama etkin olamadıkları için arzuları sadece istek ve düşüncede kalmaktadır. Bu durumlardan anlıyoruz ki Türkiye Cumhuriyeti güç koşullar altında elde ettiği kazanımları özelleştirme adı altında yerli ve yabancı işbirlikçilere, büyük sermayeye peşkeş çekilmek suretiyle hoyratça kaybettirilmektedir.
Hatta bu işbirlikçiler ve AB denilen musibet teşkilât, resmi dairelerden Cumhuriyetin kurucusu Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün resimlerinin indirilmesini istemek cüretini gösteriyorlar. Amaçları: Milli hisleri törpülemek ve halkı bu hislerden uzak tutmak, milliyetçiliğe değil, ümmetçiliğe yöneltmektir.
Hiç şüphemiz olmasın bu da yapılacaktır. Sıra buna da gelecektir. Hatta işe İsmet Paşa’dan (İnönü) başlanmıştır. Türkiye Cumhuriyetinin Başbakanı R. Tayyip Erdoğan Ulusal Kurtuluş Savaşı Kahramanı ve Lozan Antlaşmasının mimarı İsmet İnönü’yü faşistlikle suçlamakta, yalan yanlış söylemlerle itham etmekte ve eleştirmektedir. Hatta o kadar ileri gidiyor ki yetmiş yılda ne yaptınız ki diyerek sadece İnönü değil Mustafa Kemal Atatürk dönemini de hedef insafsızca eleştirmekten geri kalmıyor.
Bu kadarla kalınsa iyi I. İnönü Zaferi, II. İnönü Zaferi diye bir şey yok diyebiliyorlar, Ulusal Kurtuluş Savaşı İngilizlerin küçük bir oyunudur demek gafletine düşebiliyorlar. Çünkü yarattıkları yalaka medya ve sözde tarihçiler aldıkları direktifler doğrultusunda yazıp çiziyorlar!
Bu durumlar göstermektedir ki Ülkemiz sosyal, siyasal ve ulusal alanda önemli değişikliklere uğratılacaktır. Nitekim Başbakan R. Tayyip Erdoğan’ın ısrarla 2023 demesi bir asrın, yani Cumhuriyetin kuruluşunun yüzüncü yılında Türkiye Cumhuriyeti olmayacak, bütünü ile eskiye dönük, belki de Osmanlı ya da tamamen başkanlık adı altında dikta bir yönetime gidilerek Cumhuriyet dönemi bütün kazanımları ile birlikte tarihten silinip atılacaktır, düşüncelerini çağrıştırmaktadır.
Her şey olabilir, her şey beklenebilir! Yaptıkları, gördüklerimiz bunu rahatlıkla gösteriyor, gözler önüne seriyor.
24 Temmuz 2012 Salı günü Lozan Antlaşmasının 89. Yılı kutlanacaktır. Lozan Antlaşması Türkiye’nin dünya gündemine bir devlet olarak kabul edildiği bir antlaşmadır. Ülke düşmanlardan temizlenmiş ama savaş bitmemiştir. Savaşın sona ermesi Lozan Antlaşması ile olmuştur, Lozan Barış görüşmelerine Türkiye İsmet Paşa’nın başkanlığında bir heyetle gitmiştir. Lozan’da; İngiltere, Fransa, İtalya, Japonya, Yunanistan, Romanya, Bulgaristan, Portekiz, Belçika, SSCB (Rusya) ve Yugoslavya ‘ya temsilcilerine karşı mücadele verilmiştir. Görüşmelere 20.11.1922 de başlandı. Çetin görüşmeler sonuç vermeyince 4.2.1922 de görüşmelere ara verildi. Bu durum savaşın tekrar başlaması ihtimalini de beraberinde getiriyordu. Türkiye asla pes etmedi ve nihayet görüşmelere 23.4.1923 de yeniden başlandı. Cephede verilen savaş gibi çetin savaşlar verildi ve sonuçta 24.7.1923 de görüşmeler sona erdi ve antlaşma Türk Heyeti Başkanı İsmet Paşa tarafından imzalanarak yürürlüğe girdi. Böylece Türkiye savaş alanlarında kazandığı zaferini Lozan Antlaşması ile perçinleyerek rüştünü ve bağımsız/bağlantısız bir devlet olduğunu ispat ve ilân etti.
Lozan Antlaşması Türkiye’de coşku ile karşılanırken, dünyada Lozan antlaşmasını Türk’ün büyük zaferi olarak kabul ediyordu. İşte Lozan Antlaşması bu tarihten yani 24.7.1923 den beri kutlanmaktadır.
Lozan Antlaşmasının 89. Yılı kutlanacak. 24.7.2012 Salı günü. Hükümetin gereken titizliği göstereceği inancı taşımıyorum. İstemeye istemeye kısa bir demeç ya da bir bildiri ile geçiştirilecek, resmi tören, kutlama belki de hiç yapılmayacak bu büyük zafer de unutulmaya çalışılacaktır.
Cumhuriyetçiler, CHP liler, ulusalcılar, devletçiler, milliyetçiler, kalpleri vatan sevgisi ile dolu suskun kalabalık gelin Lozan Antlaşması kutlamalarına sahip çıkalım. Lozan Zaferine yakışan bir kutlama yapalım.
CHP’li belediyeler işe öncülük etmeli, sivil toplum kuruluşları (STK) da katkı vererek kutlamalar görkemli bir şekilde yapılmalıdır. Bir park’a İnönü büstü konulamaz mı? Çok mu zordur bir büst temini ve parka konulması… Emaneten de olsa 24 Temmuz günü belirlenecek bir parka İsmet İnönü büstü konulmalı ve Lozan Antlaşması kutlamaları burada halkın katılımı ile yapılmalıdır.
Halkın katılımı kesinlikle sağlanmalıdır. Bu işte Sarıyer Belediye Başkanlığı üzerine düşeni yapmalı gereken katkıyı vermeli; Atatürkçü Düşünce Derneği (ADD), Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği (ÇYDD), Sarıyerliler Derneği (SA-DER); semtlerin güzelleştirme dernekleri, halkevleri, kooperatifler, hemşeri dernekleri ve diğer dernekler harekete geçirilmeli ve Cumhuriyetimizin en önemli kazanımı olan Lozan Antlaşması coşku ile kutlanmalıdır.
Nur içinde yatın Ulusal Kurtuluş Savaşının isimli-isimsiz kahramanları. Nur içinde yat Lozan Antlaşması zaferinin baş mimarı İsmet Paşa. Size çok şeyler borçluyuz. Borcumuzu ödeme imkânımız yok, aciz duruma düşürüldük, affınızı da bekliyoruz.
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)