Daha önce sosyal statüm el vermediği için sadece son on yıldır siyasetle gönüllülük bağlamında ilgileniyorum.
Bugüne kadar teklif edilen hiçbir kademede görev almadım. Ama Sarıyer İlçesinin sokaklarını adım adım dolaştım. İster yerel, ister genel seçimler olsun sorumluluk duygusuyla verilen görevi yerine getirdim. Kazanırken de kaybederken de partimin yanındaydım.
Çünkü sapasağlam bir ekibin küçücük bir parçasıydım.
Onlarca gönüllünün hazır hale gelmesi için bir işaret yeterdi. Acıkırdık, yorulurduk, yılmazdık.
Bugün yaşananlara bakınca artık şaşırmıyorum bile.
Kim bunlar diyorum.
Ne yapıyorlar veya bunu niye yapıyorlar. Cevabını biliyorum.
Bunlar birileri çalışırken yoktular. Verilen mücadeleyi hep köşelerinden seyrettiler.
Şimdi bir yerlere gelmek için kişisel çıkarlarının esiri oluyorlar. Çünkü onlar bedel ödemediler. Onlar hiç bir beklentisi olmadan özveride bulunmak nedir bilmiyorlar.
Şimdi şapkayı önümüze koyup düşünme zamanı. Subaşlarını tutan yönetici kadrolar göreve geldiklerinde partinin çalışanlarına sahip çıkmazsa sonuç böyle olur.
Partimize her gelen başımızın tacıdır. Ama yıllarca gözlemlediği bir takım kişilerin partiye yarar mı zarar mı getireceğini bilen o insanlara her zaman ihtiyaç vardır.
“Akil insan” lafından nefret ediyorum ama bir partinin belkemiği deneyimli kadroları sırf tehlike olarak görerek görüşlerinden ve eleştirilerinden yararlanmamak çöküşe zemin hazırlar.