Kemalizm, bir taraftan da, kendini yeniden üretiyor

Fikirler girdabının içinde kıvransak da, toplumsal düzenimizin payandası hala Mustafa Kemal.
10 Kasım Anma Etkinliklerinin çokluğuna ve ihtişamına bakarak bunu ifade etmiyorum.
Epeyce bi savrulduktan sonra, dönüp dolaşıp geleceğimiz yerin akıl olduğu baştan belliydi.
Mustafa Kemal’i itibarsızlaştırmak; aklı itibarsızlaştırma anlamını taşıyordu.
Çevremiz ateş çemberine dönüşünce, akıl yeniden işbaşı yapmaya başladı. Terörle savaş ve Amerikan uzantılarıyla savaş, aklın yavaş da olsa işbaşına geldiğini gösteriyor.
Akla dayalı ahlak da arkasından gelmek zorundadır.
Dinsel ortadoksiye dönüş, bir süreliğine pirim yaptı. Ama akıl, tüm güçlü silahlarıyla geri dönüyor.
Orta sınıf uygarlığı, akılcılaştırmayı önceleyen bir yapıya sahiptir. Din adına, kötülüğün aklileştirilemeyeceğini, eninde sonunda dinciler de anlayacaktır.
Çelişki her gelişmenin motorudur.
İktidar, çelişkiler yumağının içine düştükçe, Mustafa Kemal’i anlamak istemese de, anlayacaktır.
Önümüzdeki günlerde, siyasi iktidarı çok büyük bir sınav bekliyor.
Suriye sorununun çözümünde, yeniden Amerika’nın kuyruğuna eklenmek veya eklemlenmemek…
Suriye’de Amerika ile birlikte olmak demek; Irak’taki gibi bir Barzanistan daha oluşturmak demektir.
Suriye’de Batı yanlısı küçük devletçikler oluşması, Türkiye’nin bu işten zararlı çıkması demektir.
Ah muhalefet ah…
Şimdilerde, gerçekten Atatürkçü bir siyasi muhalefet olmuş olsaydı. İktidarı zorlar ve Türkiye’yi onun bunun kuyruğuna taktırmazdı.
Suriye sorunda aklı egemen kılamazsak diye endişelerimiz büyüktür.
Işıklar içinde kal, büyük önder Mustafa Kemal.
Sen olsaydın, rahat uyurduk.
10.11.2015, bulentesinoglu@gmail.com.