EKİNCİ, Mustafa(Seyhan, 1943): Üniversite öğreniminden sonra iş hayatına başladı. Şirketlerini Ekinciler Holding bünyesinde topladı. Sarıyer Spor Kulübü’nde 1 dönem yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptı.
EKİNCİ, Süleyman(Şebinkarahisar, 1952) Sarıyerlidir. Sarıyer Vehbi Koç Vakfı Lisesinde bir yıl okuduktan sonra Kabataş Lisesinden mezun oldu. Askerlik görevini 1972–74 yılları arasında Manisa’da tamamladı. Türkiye Denizcilik İşletmeleri’nde memuriyet hayatına atıldı ve bu kurumdan 2003’de emekli oldu. CHP saflarında siyasete başladı ve DSPde devam etti. DSP de ilçe yönetim kurulu üyesi ve bilahare ilçe başkanlığı yaptı. Sosyal, kültürel ve sportif amaçla pek çok dernekte üye olup; Sarıyerliler Derneği (SA-DER) ve Sarıyer Vehbi Koç Vakfı Lisesi Mezunları Deneği yönetim kurullarında görev aldı.
EKİNCİ YALISI: Tarabya’da Kireçburnu Caddesi üzerindedir. Yalı sahibi olan Ali Rıza Ekinci’nin adı ile anılmaktadır.
EKİNCİ, Yusuf Ziya (Erzurum, 1887- 1949): Sarıyer/Yenimahallelidir. Askeri okulları bitirdikten sonra Kurmay subay olarak orduya katıldı. Ulusal Kurtuluş Savaşı’nda Kurmay Binbaşı rütbesi ile 4. Kolordu Kurmay Başkanı olarak görev yaptı. Tümgeneral rütbesi ile emekli oldu.
EKİZOĞLU, Prof. Dr. Abdi (Marmaris, 1947): İ.Ü. Orman Fakültesi Öğretim Üyesi. İlk ve orta öğrenimini Marmaris’te yaptı. 1965’de Edremit Lisesinden mezun oldu ve girdiği İ.Ü. Orman Fakültesinden 1969’da Orman Yüksek Mühendisi olarak mezun oldu. Değişik yerlerde görev yaptıktan ve askerliğini bitirdikten sonra 1975’de İ.Ü. Orman Fakültesi Ormancılık Politikası Kürsüsüne asistan olarak atandı. 1976’da girdiği İ.Ü. İktisat Fakültesi Maliye ve Sosyal Siyaset Bölümünden lisans öğrenimini tamamlayarak 1981’de mezun oldu. 1985’de “Türkiye’de Yonga Levha Endüstrisi, Sorunları ve Çözüm Yolları” adlı tezi ile “Orman Ekonomisi Bilim Dalında Doktor” unvanını aldı. 1989’da Doçent ve 1995’de de Profesör oldu. 1998’de Orman Mühendisliği Bölüm Başkanlığı görevine atandı ve bu görevini üst üste iki kez 2004 tarihine kadar yürüttü. 2004-2007 yılları arasında İ.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü Yönetim Kurulu Üyeliği görevini üstlendi. Bilahare üç yıl için aynı göreve bir kez daha seçildi. 2008’de İ.Ü. Senato üyeliğine seçildi ve bu görevini 2009’a kadar devam ettirdi. Ekizoğlu’nun 7 kitabı ve pek çok bilimsel makalesi var. Kitapları: “Türkiye’de Yonga Levha Endüstrisi Sorunları ve Çözüm Yolları, 1985”, “Türkiye’de Parke Endüstrisinin Bugünkü Yapısı ve Sorunları (R. Kantay ile birlikte) 1989”, “Ormancılık Politikası (M. Özdönmez, T. İstanbullu, A. Akesen ile birlikte), 1996”, “Yönetim ve Organizasyon (M. Özdönmez, A. Akesen ile birlikte) 1998”, “Ormancılık Yönetim Bilgisi (M. Özdönmez, A. Akesen ile birlikte) 1998”, “Halkla İlişkiler (M. Özdönmez, A. Akesen ile birlikte) 1999” ve “Ormancılık Politikası (C. Erdönmez, S. Özden, E. Atmış, A. Akesen ve Y. Kuvan ile birlikte) 2010” ve ayrıca pek çok bilimsel makalesi var.
EKSERCİ SOKAK: Büyükdere Mahallesi sokaklarından biridir. Bu sokakta çivi yapan dükkân ve ustalar bulunuyordu. Bu nedenle sokağa “Çivi Sokak” ismi verilmişse de bilahare sokağın ismi “Ekserci Sokak” olarak değiştirildi. Ekser’in karşılığı da “Büyük Çivi” olduğu için her iki isim birbirine uyum gösterir.
EKŞİ, Oktay (Mesudiye, 1932): Yeniköylüdür. Çok genç yaşta bir özel ajansta gazeteciliğe başladı (1952). Bir süre sonra Dünya Gazetesine geçerek muhabirliğe başladı. 22 yaşında Dünya Gazetesinin Ankara temsilcisi oldu ve bu görevini 1960 yılına kadar sürdürdü. 27.05.1960 ihtilalini takiben Dünya Gazetesinden ayrılarak Öncü Gazetesinde istihbarat şefi olarak göreve başladı. 1961 Anayasasını hazırlamak için kurulmuş olan Kurucu Meclis’e Basın Temsilcisi olarak görev aldı. Kurucu Meclis üyeliğinden sonra Ulus Gazetesinde bir yıl süre ile istihbarat şefi olarak çalıştı. İngiltere’ye lisan öğrenmek için gitti ve üç yıl süre ile Londra’daki Türkiye Başkonsolosluğunda yerel kâtiplik yaptı. 1966’da yurda döndü ve Yeni Gazete’nin Ankara temsilcisi oldu. Bu görevini sürdürürken, yoğun işleri nedeniyle yarım kalan üniversite öğrenimini tamamlamaya çalıştı ve 1967’de A.Ü. Hukuk Fakültesinden mezun oldu. Çok uzun bir dönemden beri Hürriyet Gazetesi Başyazarı olarak çalışmaktadır.
ELBE ÖZEL ORMANI: Tekel Kibrit Fabrikasına ait ve fabrika sınırları içindedir. Fabrika dahil bütün alan 325 hektar, ormanlık alan 110 hektardır.
ELDEM, Sedat Hakkı (İst. 1908-1988). Yeniköylüdür.Akademisyen, mimar. Babası diplomat olduğu için ilkokul ve orta öğrenimini yurtdışında yaptı. Mimarlık eğitimine 1924’de Sanayi-i Nefise Mektebi (Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Akademisi) başladı ve okulu birincilikle bitirdi (1928).Yurtdışına gitti Fransa, İngiltere ve Almanya’da üç yıl süre ile kaldı. Agusto Perret ve Hans Poelztgin’in yanında çalıştı. Türkiye’ye döndükten sonra Paul Bonatz ve Gordon Binshaft, Orhan Çakmakçıoğlu ile birlikte çalıştılar. İ.Ü. Fen Edebiyat Fakültesi (1944), İstanbul Hilton Oteli (1952), Sosyal Sigortalar Kurumu (1963-1972), Hindistan Büyükelçiliği (Ankara), Yeniköy’de Sirer Yalısı önemli eserleri arasındadır. Çağdaş Türk mimarlığının birçok önemli yapılar onun imzasını taşır. Bunlardan bazıları; Yeni Delhi’deki Türkiye Büyük Elçiliği (1966), Ankara’da Pakistan Büyükelçiliği (1966-1976), İstanbul’da Akbank Genel Müdürlüğü (1970), Beyrut’ta Türkiye Büyükelçiliği (1972), İstanbul Taksim’de Atatürk Kitaplığı (H. Şensoy ve S. Sadık ile birlikte, 1973), Maslak’taki Alarko İşyeri Blokları (1980-1988) bulunmaktadır. Ayrıca 1941-1945 yılları arasında Eski Eserlerin Muhafaza Encümeninde, 1962-1978 tarihleri arasında Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulunda görev yaptı. Uluslararası Mimarlar Birliğinde (UIA) Türkiye’yi temsil etti. 20.yy. Türk mimarlarının en önemlilerinden biridir. Mimar, Arkitekt, Akademi, Mimarlık, Güzel Sanatlar, Sanat Dünyamız ve Türkiye’miz gibi yayın organlarında makaleleri yayınlandı. Ayrıca Geleneksel Yapı Usulleri (1941), Bursa Evleri (1948), Türk Evi Plan Tipleri (1954 ve 1968), Geleneksel yapı Metodları (1967 ve 1970), Rölöve I –II (1968, 1972, F. Akozan ve K. Anadol ile birlikte), Köşkler ve Kasırlar C. I ve II, 1968, 1973), Amcazade Hüseyin Paşa Yalısı (1970, S. Ünver ile birlikte), Türk Mimar Eserleri (1976), Sadabad (1977), Boğaziçi Anıları (1979), İstanbul Anıları (1979), Topkapı Sarayı, Bir Mimari Araştırma (1982, F. Akozan ile birlikte), Büyük Konutlar (1982), Türk Evi C. I ve C. II (1984, 1986). Ayrıca pek çok mimari eserleri bulunmaktadır.
ELGÜN, Nakiye (Rumelifeneri/Sarıyer; 1880-1964): Türkiye’nin en eski eğitimcilerinden biridir. Kız Muallim Mektebini bitirdi ve bu mektepte edebiyat öğretmenliği yaptı. II. Meşrutiyet’ten sonra Fevziye Lisesinde Müdür oldu ve Cumhuriyet kurulana kadar görev yaptı. İzmir’in işgali üzerine, ülkenin değişik yerlerinde başlayan hareketlere destek verdi. İstanbul’daki mitinglere katıldı ve konuşmalar yaptı. Sultanahmet mitinginde kadınları da erkeklerle beraber milli mücadeleye katılmaya çağırdı. Muallimler Cemiyeti Başkanlığı yaptı. Cumhuriyetin kurulmasını takiben Türk Ocağı, halkevi, Kızılay ve Türk Hava Kurumuna üye oldu. Bir süre İstanbul Kız Lisesi Müdürlüğünde bulundu. 1930’da İstanbul Şehir Meclisine üye olarak seçildi. Daimi Encümen Üyesi olarak 5 yıl görev yaptıktan sonra V. VI. Ve VII. Dönem Erzurum milletvekili olarak TBMM de bulundu.
ELİÇİN, Gökhan Prof. Dr. (Kars, 1935): 1954 lise, 1959’da İ.Ü. Orman Fakültesinden Orman Yüksek Mühendisi olarak mezun oldu. 1959-1963 yılları arasında askerlik görevini yaptı ve Orman İşletme Şefi olarak çalıştı. 1963 yılı içinde Almanya’da Goethe Enstitüsünde Almanca kurslarına katıldı ve aynı İ.Ü. Orman Fakültesi Orman Botaniği Kürsüsünde asistan oldu. 1966-1968 Paris ve Nancy’de konusu ile ilgili çalışmalar yaptı, 1969’da hazırladığı “Türkiye Sarıçamlarında Morfogenetik Araştırmalar” adlı tezi ile Doktor unvanını aldı. 1975’de “Türkiye Ardıç Taksonlarının Yayılışları ile Önemli Morfolojik ve Anatomik Özellikleri Üzerinde Araştırmalar” adlı çalışması ile Doçent unvanını aldı. 1982’de Profesörlüğe yükseltildi. 1988-1995 yılları arasında İ.Ü. Orman Fakültesi Dekan Yardımcılığı görevini üstlendi. 2002’de yaş haddinden emekli oldu.
ELMAS, Uğurcan(Sarıyer, 1937-2005): İş hayatına çocuk yaşta başladı. Sarıyer’deki Uğurcan Balık Restaurant ve Canlı Balık Gazinosunun İşletmeciliğini yaptı. Sarıyer Spor Kulübü’nde 3 dönem başkan olarak görev yaptı, Kulübün divan kurulu üyesiydi.
ELMAS, Yaşar (Rumelifeneri, 1957): Sarıyer altyapısından yetişti ve profesyonel kadroya alındı (1974). Üç sezon (1974-1977) tescilli kaldığı Sarıyer’den Beşiktaş’a transfer ederek ayrıldı. Bilahare tekrar Sarıyer’e döndü ve bir sezon (1984/85) daha oynadı. Sarıyer forması altında 42 lig, 7 kupa, 5 turnuva ve 43 amatör lig olmak üzere 97 resmi ve 27 özel maçla birlikte toplam olarak 124 müsabaka oynadı. Kupa maçlarında 1, amatör lig maçlarında 6 ve özel maçlarda 2 olmak üzere takımına 9 gol kazandırdı. 3 kez Ümit Milli takım formasını giydi. Antrenör ve teknik direktör olarak Sarıyer ve başka kulüplerde görev yaptı.
ELMASKUM PLAJI: Rumelikavağı sınırları içindedir. Altınkum’a bitişik ve batı tarafındadır. Her yıl binlerce insan bu plaj ve tesislerden yararlanmaktadır. Giriş ücretlidir.
ELÜAŞVİLİ, Albert (İst. 1949): Üniversite öğrenimini tamamladıktan sonra kendi şirketleri olan Hasköy Yün İplik Fabrikasında iş hayatına atıldı. Sarıyer Spor Kulübü’nde 3 dönem yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptı.
EMANET, A. Mehmet (Sarıyer, 1964): Sarıyerlidir. Sarıyer İlkokulu, Sarıyer Ortaokulu ve Sarıyer Lisesinden mezun oldu. İş hayatına aile ortaklığı olan Karadeniz A. Ş. Firmasında Balık kabzımalı olarak başladı. Bilahare bu işinden ayrıldı. Sarıyer Spor Kulübü, Sarıyerliler Derneği (SA-DER), 1940 Sarıyerli Sporcular Derneği, Yenimahalle Spor Kulübü’nde üye olup, bir dönem (2007/2008)yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptı. Sarıyer Spor Kulübü, 1940 Sarıyerli Sporcular Derneği ve Yenimahalle Spor Kulübünde Yönetim Kurulu Üyesi olarak görev yaptı.
EMANET, Saim(İst, 1928): Haydarpaşa Lisesinden mezun oldu. Askerlikten sonra ticari hayata Kabzımallık Şirketinde başladı. Sarıyer Spor Kulübü’nde 7 dönem yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptı. Kulübün Divan Kurulu üyesidir.
EMANET, Salim(Kasımpaşa, 1929): Bankacı olarak iş hayatına atıldı ve özel teşebbüste çalıştıktan sonra emekli oldu. Sarıyer Spor Kulübü’nde 1 dönem yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptı.
EMEK SOKAK PARKI: Kazım Karabekir Mahallesindedir. 777,18 m²lik bir alanı kapsamakta olup, 516,26 m²lik yeşil alanı, 44,62 m²lik çocuk oyun alanı bulunmaktadır.
EMETULLAH HATUN ÇEŞMESİ: Zekeriyaköy muhtarlığı karşısında bulunan bu çeşmenin eski çeşme ile hiçbir benzerliği yok (H.1158-M.1745). “İstanbul Çeşmeleri” kitabında cami karşısında olduğu belirtilen bu çeşme, muhtarlık binası karşısında ve ulu çınarın dibindedir. “İstanbul Çeşme ve Sebilleri” kitabında çeşmenin yerinde bulunmadığı belirtilmiş olmasına karşın çeşmenin mevcudiyeti tespit edilmiştir. Çeşme iki üç kez onarım görünce eski hüviyetini kaybetti. Son onarım 1994 yılında Göçmen ailesi tarafından mermerden yapıldı ve çeşme bütünüyle değişti. Kitabede“Hayrat 1994” yazısı yer almaktadır. Çeşme Soğuksu memba suyundan akış almaktadır. Çeşmenin ilk kitabesi, muhtarlık binasında sergilenmekte olup kitabede şöyle yazmaktadır: “Sahib-ül hayrat vel-hasenat el muhtaç ilâ/ Rahmet-i Rabbih-il gafur merhume ve mağfure/ Emetullah Hatun ruhuna el fâtiha” (115).
EMİRGAN ERMENİ MEZARLIĞI: Reşitpaşa mahallesinin çarşı içinde olup Rum ve Müslüman mezarlıkları ile yan yanadır. Tarihi mezarlıklardan biridir.
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)