Açlık kelimelerini araştırsanız, çok dini terimler görürsünüz, öyle duygusaldır ki sözler, hep ibadet, kadercilik. İslami terimler, dua ve dayanma gücü nasihatleri ile karşılaşırsınız.
Açlık bazen insanları filozof eder, Bilgedirler.
Açlıkla yaşayan insan terbiyelidir.
Dikkat edin. Aç bıraktıklarınızın tamamı kıyıda, köşede oturmuş terbiyeli insanlardır.
Terbiyeli insan ise etliye sütlüye karışmaz, sakin, sevecen, kendince gülmeye çalışan, kendince eğlenen insandır.
Sabreder niye sabrediyorsa..
Çok sabırlı ve kanaatkardır.
***
Çok değişik geldi herhalde yukarıdaki sözcükler. bazılarını kabul edemediğimiz cinsten.
Bu adam ne kadar yanlış yazıyor ya.
Cümle kurmayı bile bilmiyor.
Amaç ezber bozmak..
***
Çünkü..
Açlık’dan oluşan terbiye, bir aç adamı terbiyesizliğe itmeye başlar, yaşam eskisi gibi değil.
Öyle aç kalacak, sabredecek, terbiyeli olacak, sabırlı olacak, utanacak, sıkılacak, kabullenecek, ağam paşam diyecek, geçin bunları.
Çünkü varlık içinde yokluk çeken bir insan, açlık boyutuna gelince normal değildir.
Eski gelenekte terbiye saygıdan kaynaklanırdı. Saygı düşündüğünüz anlamda değil.
***
Bir sokakta duvara yaslanmış üç aç insan düşünün.
Açlık çeken.
Açlıkla terbiye olan.
Açlık çeken ve nefes alamayan.
Bir düşünün.
Kim sınanan
Kim kaderci
Kim tehlikeli
***
Aç insanın hikayesi burada başlar,
Yazmak zorundadır,
Yaşamını yazarak kazanmak, bir kaç makale, bir kaç hikaye, bir kitap olacak boyuta gelmiş günceleri gün yüzüne çıkarmak zorundadır,
Aç kaldığı günlerde, gözlemlerini güncenin satırlarına döker ve ayağa kalkar, hayalinde zenginliğe doğru yol alır..
Saygı, Terbiye, Sabır, Kader, Sınanma ve Tehlikeler karın doyurmaz, Yazmaya başlar…
Mustafa Balcı
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)