"Biz patlamadığımız için bombalar patladı…"

Biz patlamadığımız için bombalar patladı…
*
Dünyanın en pahalı benzinini, maaşının yarısını verip depoya doldurdu millet… Elektrik hırsızlarının parasını namuslu insanlardan aldılar… Köylünün merasını, ormanını elinden alıp sattılar… Her dört esnaftan birisi iflas etti… İşçiler bir yılda 620 arkadaşlarını yerin altına gömüp çıktılar…
Yoksulluk patladı, açlık patladı, işsizlik patladı..
Millet patlamadı…
*
Kadınların rahmine uzandıklarında patlamamız lazımdı…
Kürtaj, sezaryen, gece kaç sefer…
Kaç çocuk?…
Yataklarımıza girdiler…
Patlayan olmadı..
Nüfus patladı…
*
Çocukları çaldılar…
Bir milyon imam yetiştirmek için bebeklere el koydular… Daha çişini annesine söyleyen minik kızlara türban taktılar… Her okul bir imam okuluna dönüştürüldü… Her evde bir imam projesi ile çocuklarımızı elimizden aldılar…
Belki anneler babalar patlar dedik…
Kimse patlamadı…
*
Kasetler patladı…
Tapeler patladı…
Hırsızlık patladı…
Yağma patladı…
Mahdum bile patladı “Şimdi ben bunca parayı nasıl taşıyacağım, eniştem de yok?” diye…
Bülent Arınç patladı, sen patlamadın…
*
“Camiyi bombalayacaklar“ gibi yalanlarla ordunun komutanlarını alıp götürdüler… Kozmik odalarını hücre evini basar gibi bastılar… En saygın komutanlarını alıp, birer suçlu gibi hapishanelere kapattılar… Ordu’yu badem bıyıklı valilerin emrine verdiler… Askeri, eşkıyaya selam durdurdular… Terörist başını Genelkurmay Başkanı’ndan daha itibarlı kıldılar…
Asker patlar dedik…
Genelkurmay’ın önünde bomba patladı sonunda…
*
Bu şehitler, bu savaş, bu bombalar, bu kaos boşuna değil…
Sen sönmüş bir volkan gibisin millet…
İçin yanarken, üzerine kül elenmiş…
Sessiz, tepkisiz…
O muhteşem gürleyişinin, o haşmetli duruşunun yerinde yeller esiyor, tilkiler, çakallar oynaşıyor üzerinde…
Patlamıyorsun…
Patlatıyorlar…
SÖZCÜ/Bekir Çoşkun