Yaşadığım bu topraklar da hiç bir zaman insan ayrımı yapmadan ,nacizane köşemden gözlerimin gördüğü, yüreğimden vicdanıma akan doğruları kalemime döktüm,
Bügüne kadar.
Kalem bu toplumun yozlaşmasın da hep aracı olmuş,
Doğru satır. doğru vurguyla hep amacımız ilkelerimizden taviz vermemek amaç.
Ama son zamanlar da kalemime düşünce mürekkebi düşmüyor.
Neden mi?
Her akıldan düşeni, düşünce değirmeninden geçirirken artık yoruluyoruz.
Kolay değil, herkes kendi düşüncesiyle yüzleşince, yazmak anlatmak kadar kolay olmadığından. Sarıyer Times özgür pencerenin sesi deyip başladık, bu pencereden sesiz çığlıkları nota yapıp, beyinlere işletip, kalplere akıtmak istedik.
Kimi bu çok sesten rahatsız oldu.
Kimi bu notalar yoruyor dese de, hayat bu bazen insanın içi dolunca yetmiyor, kalemin hızına satırlar.
Sanki bir çerçeve çizildi, çemberin dışına çıkılmıyor.
Etraf bir ateş çemberi.
Zordur insanı eleştirmek,
Hep gönlüne uyanı yazarsan, o zaman bir yıldız konur, kenarına yazının.
Ya istemediklerini görürse o zaman mürekkep yayılır, anlatamassın derdini.
Artık birileri, bizleri not defteriyle değerlendirecekse , o zaman bu kalemden zor dökülür kelimeler.
Uzun zamandır köşen sesiz diyenlere cevabım, çok laf mürekkebi dolu, bu yürek ,yazıp okuyan, özgürce yorumlayamıyorsa, o zaman o sayfanın boş kalması daha anlamlı değil mi?
Ya sizce?
Aysin Günen
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)