Sarıyer iyi değildi, tamam! Sarıyer kötü oynadı, tamam! Sarıyer aleyhinde penaltı verdin, tamam! Sarıyer’in penaltısını vermedin, tamam… Bütün bunlara EVET diyelim, TAMAM diyelim, be hakem efendi, Sarıyer’in attığı golde ne gördün de/ne gördünüz de iptal ettiniz… Herhalde ofsayt diyemezsiniz çünkü öyle bir pozisyon olmadı, faul diyemezsiniz, zira kalecinin yanında her hangi bir Sarıyerli futbolcu bulunmuyordu, şutu atan Cemre’nin etrafında da her hangi bir rakip futbolcu yoktu. Olsaydı, şutu attırmazlardı… O halde neden iptal ettiniz? Neden alın terinin karşılığını vermemek için direndiniz? Bu çocuklara yazık değil mi? Sarıyer’e yazık değil mi? Takımlarını müthiş bir şekilde destekleyen taraftarlara yazık değil mi? Büyük fedakârlıklarla takımı sırtlayan ve başarıya götürmek için çabalayan yöneticilere yazık değil mi? Malatyalı hakem triosunun görevi maçı berabere bitirmek miydi acaba?

Sarıyer’den bu maçta galibiyet bekleniyordu, hatta birkaç gollü farklı galibiyet. Olmadı, hatta tersi oldu. Daha çok pozisyon bulan rakip oldu. Aslında maç kör dövüşü şeklinde geçti. Bir Sarıyer parladı, bir Gölbaşı. Amafutbol olarak ortaya konan bir şey yoktu. Her iki takım zaman zaman geliştirdikleri kontra ataklarla pozisyon buldularsa da her iki takımın kalecileri gole izin vermediler. Öyle ki, Sarıyer kalecisi Osman üç önemli pozisyonu önleyerek Sarıyer’i ipten aldı…

Sarıyer yine değişik bir tertiple sahaya çıktı ve 4-2-4 oynayarak işi zora soktu. Genç ve dinamik rakip takım kalabalık savunması ile Sarıyer’in ileri adamlarına göz açtırmadı. Aslında Sarıyer orta sahada beklenen hâkimiyeti kuramadığı için rakibinden güçsüz göründü. Savunmadan da doldur boşalt toplar gelince oyuna ağırlık koyan rakip oldu.

Sarıyer iyi değildi… Kaleci Osman çok iyi idi… Maçın başından sonuna kadar bir şeyler yapabilmek için mücadele eden ve tam dokuz şut denemesi yapan Cemre’nin dışında görünen kimse yoktu. Sarıyer bu kadar kötü oynamasına rağmen futbol şansı da yoktu. Şansı olmayanların başarı beklemesi hayal olur, öyle oldu. Sarıyer savunması iyi değildi. Serhat her an patlayacak bir bomba gibi, müthiş hatalar yaptı. İki bek bekleneni vermediler. Fırat’ın neden olduğu penaltı akıl işi değil… Emre belki de yıllardan beri ilk defa bir rakip karşısında bu kadar etkisiz kaldı… Hele orta sahada Hakan ve Mustafa’nın yalnızlıkları? Günümüzde orta saha iki kişi ile kontrol edilirse olacağı budur. İleri dörtlü doğru dürüst top alamadı. Topa sahip olduklarında da başarılı olamadılar. Eser ve Güney’in bu telaşı neden? Anlamak mümkün değil. Hele Yaşar’ın bu maçta ki durgunluğuna ne demeli. Uzun boylu rakibine karşı bir şey yapamadı. Hava toplarında etkisi kayboldu gitti. Korner atışlarında iki kez topla buluştuysa da kafa şutları isabetli değildi…

Elbette ki Bahri Kaya, çalıştırıcı olarak futbolcularını daha iyi tanır/bilir ama gözler Eray’ı, Emre Bayraktarbaşı’nı, cezalı Gökhan Payal’ı hatta aylardan beri sakatlığı nedeni ile sahada göremediğimiz Fırat Arıkan’ı arayıp durdu…

İşler ters gitmeye başlamasın önüne geçilemez. Zira daha çok maç var ama her hafta oynanacak maç sayısı eksiliyor. Kaybedilecek puanlar, ilk beş takım arasına katılabilmeyi de zora sokar, o zaman play-of oynamak da hayal olur… Takımın havasını bulması gerekir. Bunu da teknik kadro ile Yönetim Kurulu yapacaktır, varsa sorun halledilecektir. Sorunlarla baş başa kalan futbolculardan randıman beklemek abes olur… Mükemmel havanın bozulmaması için gereken yapılmalı ve konu üzerine yöneticiler acilen durmalıdırlar. Yoksa emeklerine yazık olur.

Rakip takım hiç de iyi bir takım değil. Sarıyer kötü olunca iyi göründüler. Ligin en çok gol yiyen 5’ci takımı (31 gol yemiş), aynı zamanda ligin en az gol atan 3’cü takımı (20 gol atmış), işte Sarıyer bu takıma gol atamadı. Bu takımı yenemedi.

Neyse! İlk beş sıra için ümidimizi yitirmeyelim ligin bitimine daha 10 maç var…