Avrupa Konseyi’nden İstanbul Bilgi Üniversitesi Sanat ve Kültür Yönetimi Bölümü’ne Övgü

Avrupa Konseyi’nce Türk hükümetinin talebi ve işbirliğiyle yürütülmekte olan Türkiye’nin kültür politikasını gözden geçirme süreci geçenlerde tamamlandı. Hem Ulusal Rapor hem de Uluslararası Bağımsız Uzmanlar Komitesi Raporu yayınlanarak uluslararası resmi belge niteliği kazandı.
Raporda Türkiye’de kültür alanında politika üreten kurumlara da değiniliyor. İstanbul Bilgi Üniversitesi Sanat ve Kültür Yönetimi Bölümü ile Bölüm bünyesindeki Türkiye’nin kültür alanındaki politika odaklı ilk araştırma merkezlerinden olan Kültür Politikaları ve Yönetimi Araştırma Merkezi’nin çalışmalarından övgüyle bahsedilen belgede, bu kurumların kültür alanında yalnızca saf akademik teoriler değil proje üretmeleri, yayınları, yurtiçi ve yurt dışındaki işbirlikleri sonucunda kazandıkları uluslararası saygınlığa geniş yer veriliyor.
“BİLGİ Sanat ve Kültür Yönetimi, güçlü ve uluslararası düzeyde saygın bir birim”
Raporda “BİLGİ’de akademik kadroyla ve genç araştırmacılardan oluşan harika bir ekiple tanışma fırsatı bulabildiğimize çok memnun olduk. Özellikle Türkiye’nin sanat ve miras yönetimi konusunda Kültür Politikaları ve Yönetimi Araştırma Merkezi’nin katkıları göz ardı edilemeyecek önem ve niteliktedir” deniyor. Merkez’in her yıl çıkardığı Kültür Politikaları ve Yönetimi Yıllığı’na “yenilikçi bir yayın” örneği olarak yer veriliyor. “Disiplinlerarası eğitim veren BİLGİ Kültür Yönetimi Yüksek Lisans Programı ise öğrencilerine kültürel organizasyonların yerel/bölgesel ve uluslararası boyutlarını toplumsal, ekonomik ve siyasi çerçeveleri de dikkate alarak inceleme fırsatı sunmaktadır” deniyor.
“Kamu İdareleri üniversiteler ile işbirliğine girmeli”
Kamu idarelerinin üniversitelerin kültür-sanat planlaması ve stratejileri konusunda uzmanlaşan birim ve departmanlarıyla daha yoğun bir işbirliğine girmeleri konusunda teşvik edildiği raporda, “BİLGİ gibi kurumlarda yürütülen politika araştırmalarının ve yapılan yayınların çoğu uluslararası standartlarda olmasına rağmen, görünen o ki, Türkiye’de bu çalışmalardan politika ve strateji geliştirme amacıyla yeteri kadar faydalanılmamaktadır” deniyor.