Öteden beri Sarıyer Ansiklopedisi hazırlamayı düşünüyordum. Hayli yıl bilgi ve belge toplamak için uğraş verdim. Sarıyer ve Sarıyerlileri tanımak ve tanıtabilmek bakımından hayli zevkli bir işti.
Ansiklopediyi yazmaya başladım. Sarıyer’i coğrafi olarak yazdımsa da mahalleler, yeni yerleşim bölgeleri, yeni siteler, işyerleri o kadar büyük değişim gösteriyordu ki yetişmek mümkün değil!. Tespit ettiklerimi yazdım, fena da olmadı ama eksik kaldı. Zira bu iş bir kişi ile yapılacak bir çalışma değil. Ansiklopedi hazırlamak bir ekip işidir. En azından 30 ila 40 kişiden oluşturulmalı. Bu ekibin hazırlanan program dâhilinde görev yapılması gerekir.
Her mahalle için üç beş kişilik bir ekip görevlendirilmesi mükemmel olurdu. Bunu temin edemedim. Bilhassa Ansiklopediye girmesi gereken kişilerin tespiti ve hakkındaki bilgi toplamak olayını gerçekleştiremedim.
Sarıyer her bakımdan ilgi çeken bir ilçe, uzun yılların insan birikimi, meslek gruplarının fazlalığı, tarihi, yalılarıyla, köşkleri, sahilsarayları, köşkleri ve konakları ile ilgi alanı olan bir yer. Sarıyer önemli kişilerin; siyasetçi, devlet adamı, iş adamları, askeri erkân, sanatçıları ile gerçekten ansiklopedik bir uğraşın merkezi kabul edilebilir.
Bütün bunların bir ekip tarafından yapılması gerekirken bunu başaramadım ve bu nedenle de çalışmam yarım kaldı. Çalışmam yarım kaldı diye oflayacak-poflayacak değilim. Kütüphanemde ayrı bir dosya halinde bekletmemde yerinde bir karar olamaz. O nedenle karar verdim. Tespit ettiğim maddeleri, bilhassa kişileri ve tarihi olayları yayınlamayı uygun gördüm. Bunu da Sarıyer Times va facebookta yayınlamaya karar verdim.
Okurlar, ansiklopediye girebilecek kişilerin bulunduğunu tespit ettiklerinde, o kişi hakkında bildiklerini (Adı-soyadı, doğum yeri, yılı veya doğum ve ölüm, olarak ve öz geçmişi) yorum kısmında detay olarak aktarabilirlerse, değerlendirmeye alınabileceğini hatırlatırım).
xxx ağırlanmıştır. Yalı Necmeddin Molla öldükten (1949) sonra bakılamamış ve zamanla harap olmuştur. 25.2.1997 tarihinde geçirdiği büyük bir yangından sonra ise kaderine terk edilen yalı 2008 yılında satılmıştır.
X X X
ASAN, Ünal Prof. Dr. (1946): İ.Ü. Orman Fakültesinden Orman Mühendisi olarak mezun oldu (1971). Gazi Üniversitesi, Matematik-İstatistik Bölümünde Yüksek Lisans yaptı. Asistan olarak girdiği İ.Ü. Orman Mühendisliği Amenajman Anabilim Dalında 1983’de doktora yaparak Orman Amenajmanı doktoru unvanını aldı. Bu Anabilim Dalında 1987’de doçent ve 1993’de profesör oldu. Kazdağı Göknarı ve Ormanların Hasılat ve Amenajman Esasları Üzerine Araştırmalar isimli kitapları bulunuyor. Ayrıca çeşitli mesleki ve bilimsel dergilerde yayınlanan pek çok makalesi bulunmaktadır.
ASLAN, Erhan (Tekirdağ, 1956): Kocaelispor’dan transfer edildi (1985). İki sezon Sarıyer’de tescilli kaldı ve 39 lig, 3 kupa, 3 turnuva olmaz üzere 45 resmi ve 12 de özel olmak üzere 57 maçta Sarıyer forması giydi. Lig maçlarında 45, kupa maçlarında 3 ve özel maçlarda 13 olmak üzere toplam 53 gol yedi. 1 kez A Milli, 6 kez Amatör, 4 Ümit ve 21 A Genç olmak üzere 32 kez Milli Takım formasını giydi. A ntrenör kurslarına katıldı ve lisanslı antrenör olarak pek çok kulüpte antrenör ve tüeknik direktör olarak görev yaptı.
ASLAN, Mehmet (Sürmene, 1955): Armatör. Üyesi olduğu Sarıyer Spor kulübünde üç dönem (1993/94, 1994/95 ve 2004/2005) yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptı. Sarıyer Spor Kulübü Divan Kurulu üyesidir. Ayrıca Yenimahalle Spor Kulübünde yönetim kurulu üyesi ve başkan, Aliağa Spor Kulübünde de yönetim kurulu üyesi olarak görev aldı. Çeşitli mesleki kuruluşlarda üye olarak bulundu. Sarıyer Spor Kulübü, 1940 Sarıyerli Sporcular Derneği, Yenimahalle Spor Kulübü ve Aliağaspor Kulübü Derneği Üyesidir.
AŞANTUĞRUL, Nasuh (İst, 1953): Kuaför olarak çalışma hayatına atıldı. 1972’de CHP’ye üye oldu ve 15 yıl süre mahalle sorumlusu, İlçe Yönetim Kurulu Üyesi, İl delegesi ve 2009-2014 tarihleri arasında 6’ncı dönem. Sarıyer Belediye Meclisi üyesi olarak görev yaptı. Sarıyerliler Derneği (SA-DER) olup uzun süre Yönetim Kurulu üyesi olarak görev aldı. Sarıyer Spor Kulübü Üyesi ve Divan Kurulu üyesidir.
AŞANTUĞRUL, Orhan (İst. 1938): Sarıyerlidir. Baba mesleği olan ciğercilik mesleğini devam ettirmiştir. Meslek kuruluşlarına üye olup İstanbul Umum Sakatatçılar Derneği Başkanlığını 10 yıl süre ile yaptı.
ATA, Halil (Zile, 1939): İstanbul Ticari İlimler Akademisinden mezun oldu. Meslek hayatına Ziraat Bankasında başladı. Aynı bankada Genel Müdür Yardımcılığı yaptıktan sonra Anadolu Bankası Genel Müdürü olarak görev aldı. Türkiye Güreş Federasyonu Başkanlığı yaptı. Beşiktaş Jimnastik Kulübü yönetim kurulu üyeliğinden sonra 1 dönem Sarıyer Spor Kulübü Yönetim Kurulu üyesi olarak görev yaptı.
ATABİNEN, Reşit Saffet (Sarıyer, (1884 – 1965): Devlet ve siyaset adamıdır. Saint-Joseph Lisesi ve Paris Siyasal Bilgiler Fakültesinde eğitim gördü. Tütün Rejisi Komiserlik Kalemi Mütercimliği, Sadrazam Avlonyalı Mehmed Ferit Paşa’nın Özel Kalem Müdürlüğü, Bab-ı Ali Yazı İşleri Hariciye Kalemliği, Türkiye Romanya Karma Komisyonu Başkatipliği, Bükreş Sefareti Başkatipliği, Washington, Madrid ile Tahran Sefaretleri Başkatiplikleri, Büyükelçilik Müsteşarlığı, Maliye Hususi Kalem Müdürlüğü, Şura-yı Devlet Tanzimat Dairesi Üyeliği, Lozan Barış Konferansı Türk Murahhas Heyeti Sekreterliği, Memaliki Şarkiye Fransız Bankası Müşavirliği, Anadolu Bağdat Demiryolları Meclis Başkan Yardımcılığı, Cenevre Uluslararası İktisat Konferansı Müşavirliği, 1927-1934 yılları arasında iki dönem Kocaeli Milletvekilliği yaptı. Türkiye Turing ve Otomobil Kurumunun kurulmasında büyük rol oynadı. Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi Başkanlığı görevlerinde bulundu. Milletvekilliği yaptı. Türkiye Turing ve Otomobil Kurumunun kurulmasında büyük rol oynadı. Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi Başkanlığı görevlerinde bulundu.
ATAĞ, Hakkı (Sarıyer, 1947): Banka memurluğundan emekli oldu. Sarıyer Spor Kulübü’nde 1 dönem yönetim kurulu üyesi olarak görev aldı. Kulübün Divan Kurulu Üyesidir.
ATA, Halil (Zile, 1939): İstanbul Ticari İlimler Akademisinden mezun oldu. Meslek hayatına Ziraat Bankasında başladı. Aynı bankada Genel Müdür Yardımcılığı yaptıktan sonra Anadolu Bankası Genel Müdürü olarak görev aldı. Türkiye Güreş Federasyonu Başkanlığı yaptı. Beşiktaş Jimnastik Kulübü yönetim kurulu üyeliğinden sonra 1 dönem Sarıyer Spor Kulübü Yönetim Kurulu üyesi olarak görev yaptı.
ATAMAN KOÇ, Emine (Gördes Kıranköy 1952): Kilyos’ludur. Lise öğrenimini 1985’de tamamladı. Japonca’ya merak sardı ve 1982-1986 yılları arasında Japonca’yı öğrendi. Profesyonel Turist Rehberliği sınavını kazandı ve bunu meslek olarak benimseyip 22 yıl aralıksız rehberlik yaptı. Çeşitli sivil toplum kuruluşunda görev aldı. ÇYDD derneğinde aktif görev aldı. Sarıyer Halk Eğitim Merkezi ve Ana Çocuk Eğitim Vakfı’nın ortaklaşa yürüttüğü yetişkinler için okuma yazma kursu öğretmenliği yaptı. Türk-Japon Dostluk Derneği yönetimin kurulunda bulundu. 2001’de Sarıyer’e (Kilyos) yerleşerek Sarıyerli oldu. “Altı Bin Düğüm Bir Yevmiye GÖRDES (2011) isimli anı kitabından sonra “Gördes’den – Tokyo’ya (2014) anı kitabını yayınladı. Sarıyer Belediyesinin Düzenlediği Edebiyat etkinliklerinde yer aldı. Olayları ve anıları abartmadan yazan, tatlı üslubu ile dikkat çeken Sarıyerli bir yazar.
ATASOY, Sultan (Trabzon, 1954 – 2017): Sarıyer Lisesini bitirmeden iş hayatına atıldı. Armatör olarak denizcilikle uğraştı. Siyasi hayata CHP saflarında başladı. Çeşitli kademelerde görev aldıktan sonra 1989-1994 yılları arasında İl Genel Meclisi üyesi olarak görev yaptı. Sarıyer Spor Kulübü başta olmak üzere pek çok sosyal, kültürel ve sportif amaçlı dernekte üye olup, Sarıyer Spor Kulübünde bir dönem yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptı.
ATAY, Prof. Dr. İbrahim (Safranbolu, 1925): İ.Ü.Orman Fakültesi Öğretim Üyesi.Safranbolu’nun Akören köyünde doğdu.İlköğreniminin ilk üç yılını köyünde yaptı, diğer kısmını yatılı olarak Yörük Köyünde tamamladı. Öğrenim için İstanbul’a geldi ve Üsküdar I. Ortaokulu bitirdikten sonra Haydarpaşa Lisesinin Fen kolundan 1944’de mezun oldu. Aynı yıl Ankara’daki Yüksek Ziraat Enstitüsü Orman Fakültesine kaydoldu ve bu okulu bitirdi. Bir süre Orman Genel Müdürlüğü teşkilatında çalıştıktan sonra askerlik görevini tamamladı ve 1950’de İ.Ü. Orman Fakültesi Silvikültür Kürsüsünde akademik görevine başladı. “Karaçam (Pinus nigra var. palallasiana) Tohumu Üzerine Araştırmalar” adlı tezi ile doktorasını verdi ve 1954 yılında “Ormancılık Bilimleri Doktoru” ünvanını aldı. Bir süre yurtdışında lisans ve bilimsel inceleme ve araştırma yaptıktan sonra yurda döndü ve “Türkiye’de Sahil Kumullarının Tesbiti ve Ağaçlandırılması Üzerine Araştırmalar” adlı çalışması ile 1962 yılında “Üniversite Doçenti” ünvanını aldı. Yasanın emrettiği süreyi tamamladıktan sonra 1970’de Profesörlüğe yükseltildi. 1974’de İ.Ü. Orman Fakültesi Dekanlığına seçildi ve kısa bir süre dekanlık yaptı. Prof.Dr. Fikret Saatçıoğlu’nun ayrılması ile 1980’de Silvikültür Anabilim Dalı Başkanlığına, yine aynı yıl İstanbul Üniversitesi Senatörlüğüne seçildi. İ.Ü. Senatosu tarafından Atatürk Devrimleri Araştırma Enstitüsü asil üyeliğine seçildi ve bu görevini emekli olana kadar devam ettirdi. Kitapları: Neol Ağacı (Mahiyeti, Yetiştirilmesi, Bakımı, Muhafazası, Hasadı ve Türkiye’de Neol Ağacıı Preblemi), 1969”, “Genel ve Teknik Yönleri ile Türkiye’de Ağaçlandırma, 1970”, “Kumulların Ağaçlandırılması Tekniği, 1972”, “Doğal Gençleştirme Yöntemleri I (Doğal Gençleştirmenin Başarısını Etkileyen Önemli Hususlar, 1982”, “Doğal Gençleştirme Yöntemleri II (Önemli Türlerimizin Silvikültürel Özellikleri ve Bu Özelliklere Göre Gençleştirme Yöntemlerinin Uygulanması), 1982”, “Orman Bakımı (Gençlik bakımı, Ayıklama, Aralama, Işıkllandırma, Alttesis, Budama), 1984”, “Kent Ormancılığı, 1988”, Silvikültür II (Silvikültürün Tekniği), 1990”, “Doğal Gençleştirme Yöntemleri I-II, 1987” ve ayrıca pek çok bilimsel makalesi var.
ATICI, YRD. Doçent Eyüp (Çanakkale-Ayvacık-Paşaköy, 1966-2012): İlk, orta ve lise eğitimini aldıktan sonra 1983-1985 yılları arasında Dokuz Eylül Ünivesitesi Denizli Mimarlık ve Mühendislik Akademisi, Makine Mühendisliğinde öğrenim gördü. 1985 yılında girdiği İ.Ü.Orman Fakülkesi Orman Mühendisliği Bölümünden 1989 yılında mezun oldu. 1992 yılında İ.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü Orman Mühendisliği Anabilim Dalı Orman Ekonomisi Yüksek Lisans Programını tamamladı. 1990 yılında İ.Ü. Orman Fakültesi Orman Hasılatı ve Biyometri Programında “Değişik Yaşlı Doğu Kayını Ormanlarında Artım ve Büyüme” isimli Doktora tezini tamamladı ve Doktor unvanını aldı. 2000 yılında aynı anabilim dalında Yardımcı Doçent kadrosuna atandı. İ.Ü. Orman Fakültesinde Temel Bilgi Teknolojisi kullanımı, Dendrometri, Orman Hasılat Bilgisi, Bilgisayar Destekli Tasarım, Bilgisayar Yazılım Uygulamaları Araştırma Yöntem ve Teknikleri derslerini verdi. Kısa bir süre Odman Hasalatı ve Biyometri Anabilim Dalı Başkanlığı görevini yürüttü.
ATKOŞTURAN, Ahmet: Maden Muhtarı olarak görev yaptı.
ATKOŞTURANLAR, İzzet (Maden/Sarıyer, 1958): Sarıyerlidir. Ticaretle uğraşır, elektrikçi. İlkokulu Sarıyer’de okudu, Sarıyer Ortaokulunu bitirmeden ayrıldı ve iş hayatına atıldı. Çeşitli derneklerde üye ve yönetici olarak görev aldı. DYP üyesi olup Gençlik Kolunda uzun süre görev yaptı. Sarıyerliler Derneği (SA-DER) üyesi olup bu dernekte birkaç dönem yöneti Kurulu üyesi olarak görev aldı. Sarıyer Yeni Merkez Camii Yaptırma ve Yaşatma Derneği üyesi olup Yönetim Kurulunda görev yapmaktadır. Sarıyer Spor Kulübü üyesi olarak Altyapıda yönetici olarak görev yaptı, kulübün Divan Kurulu ve Yürütme Kurulu üyesi olarak hizmet verdi.
ABBAS NUSRET BABA: Nafi Baba Tekkesi (Dergahı) son şeyhi Küçük Mahmut Babanın oğlu Abbas Nusret Baba (1898-1975) idi. Abbas Nusret Baba tekkede phostnişin olabilmek için Londra Büyükelçiliğindeki görevini bırakıp gelmişti. Abbas Nusret Baba, İngilizlerin ata sporu olan kriketi Türkiye’de oynayan ilk sporculardan biridir.
ABD KONSOLOSLUK BİNASI: İstinye Dereiçi mevkiinin batı tarafındaki yamaçtadır. Çok büyük bir alanı kapsar.
ABDULLAH KADI CAMİİ: Zekeriyaköy’de Kiptaş Sitesi içindedir. Yeni bir cami olup Osmanlı tarzında yapılmış, herhangi bir tarihi özelliği yoktur.
ABDULLAH PAŞA YALISI: Emirgan’da Hamid-i Evvel Camiinin yanında ve deniz kıyısındadır. Padişah IV. Mehmet’in (1612-1640) Emirgüneoğlu Yusuf Paşa (Ö: 1641) için 1635’de yaptırdığı tek katlı bu yalı Boğaziçi’nin en eski yalısıdır. Yalının son sahibi Mekke Emir’i Abdullah Paşa (Ö: 1877) idi. Bu nedenle yalının bir ismi de Abdullah Paşa Yalısı’dır. Bu nedenle bu yalıya “Şerifler Yalısı” da denilmektedir. Bu yalı 1881 yılından beri müze olarak kullanılmaktadır.
ABDÜLHAMİD HAN (I) ÇEŞMESİ: Emirgan’da Muvakkithane Caddesinin tam ortasında Çınaraltı çay bahçelerinin önünde bunan bir meydan çeşmesidir (H.1197-M.1782). Çeşme yapılışından günümüze kadar orijinal durumunu korumuştur. Çeşmenin mimarisi devrin üslubu olan barok-rokoko üslubunu yansıtır… Çeşme Başlısu kaynağından akış almaktadır. Birinci Abdülhamid bu meydan çeşmesini zevcelerinden Hümaşah kadın ile oğlu Şehzade Mehmed’in ruhlarını şadetmek için onların adına yaptırmıştır. Bu bakımdan çeşmeye “Hümaşa Kadın” ve “Şehzade Mehmet Çeşmesi” de denilebilir.
ABDÜLHAMİD HAN (I) ÇEŞMESİ: İstinye’de Cami Sokakta ve Neslişah Camiinin avlu kapısı bitişiğindedir (H.1197-M.1782).
ABDULLAH KAYA PARKI: Kilyos Mahallesinde olup, 724,46 m²’lik bir alan üzerinde olup, 346,04 m²’lik yeşil alanı, 337,04 m²’lik çocuk oyun alanı ve 21,3 m²’lik bir tesisi vardır.
ACI SU ÇEŞMESİ: Maden Mahallesinde Kanun Sokaktadır. Çok basit bir çeşmedir. Çeşme tamamıyla yol seviyesi altındadır. Ayna taşı yok, kitabesi yok, yalağı da basit olan çeşmenin suyu da acı olduğundan Acı Su adını almıştır. Çeşmenin kim tarafından hangi tarihte yapıldığı bilinmemektedir. Çeşmenin suyu vardır.
ADİLE NAŞİT ÇOCUK PARKI: Maden Mahallesindedir. 2.887,85 m²’lik bir alanı kapsamaktadır. 1.862,58 m²’lik yeşil alanı, 185,87 m² çocuk oyun alanı bulunmaktadır.
ADİLE SADULLAH MERMERCİ POLİS MESLEK YÜKSEKOKULU: Gümüşdere Köyü’nde Adile Sadullah Mermerci Polis Okulu adıyla 1998’de eğitime ve öğretime başlayan okul 2001’de Adile Sadullah Mermerci Polis Meslek Yüksekokulu olarak isim değişikliğine uğradı. Okul iki yıllık eğitim veriyor.
AFİFE HANIM ÇEŞMESİ: Rumelihisarı ile Baltalimanı arasında bulunduğu Dr. Nazım Nirven’in “İstanbul Şehremanetine Vakıftan Devrolunan Sular” adındaki eserine atfen “İstanbul Kültür ve Sanat Ansiklopedisinde” kaydedilen bu çeşmeden günümüzde herhangi bir iz kalmamıştır. Yol yapım sırasında yıkıldığı sanılmaktadır.
AFİYET SOKAK: Merkez Sarıyer’deŞehit Mithat Caddesi’nin batı tarafındaArap Mahallesi ve Yangın Yeri olarak bilinen yerdedir. 05.10.1923 tarihinde çıkan büyük Sarıyer yangınında bu alandaki 250’den fazla ev yanarak kül oldu. Yangın sonrası alanda yavaş yavaş binalar yapılmaya başlandı ve birkaç sokak meydana geldi: Bunlardan biri de Afiyet Sokak’tır. Sokakta Sarıyer’in en iyi aşçılarından biri oturuyormuş. Aşçı tabağa yemek koyarken, müşteriye bakarak “Afiyet olsun, mideniz dolsun/doysun” dediği için sokağa Afiyet Sokak denilmiş.
AGHIA TRIADA KİLİSESİ: Kireçburnu tepesinde Ortodokslar tarafından Aziz Yevpime adına yaptırılmışsa da zamanla yıkılıp yok olmuştur.
AĞAÇALTI: Kireçburnu’ndaki Mehmet Bey Caminin (Bir ismi de Gümrükçü İshak Ağa Camiidir) bulunduğu ağaçlık alana Ağaçaltı denilmektedir.
AĞAÇALTI: Kireçburnu limanının bulunduğu yerden Kefeliköy’e kadar olan aflana Ağaçaltı denilir. Ağaçaltı’nın denizi dalyan balıkçılığı, manyat çekmek ve voli yapmak için çok elverişlidir.
AĞAÇALTI BAHÇESİ: Kireçburnu Ihsak Ağa Camii yanındaki bahçeye Ağaçaltı Bahçesi denilmekte olup, çay bahçesi olarak kullanılmaktadır.
AĞAÇALTI TABYASI: Ağaçaltı Tabyası Kefeliköy ile Kireçburnu arasında Kireçburnu Tabyasının kuzeyindedir, Kesin inşa tarihi bilinmiyor. 1838 tarihli Boğaziçi haritasındaki planından burada 6 top bulunduğu, depo ile kışlak binası olan küçük bir tabya olduğu anlaşılıyor.
AĞIR TOPÇU SOKAK: Yenimahalle’nin Havantepe mevkiinde I. Dünya Savaşından kalan ve II. Dünya Savaşı sırasında gerektiğinde kullanılabilecek olan bir 42‘lik tabir edilen çakılı bir top ve top birliği vardı (1960’lı yıllarda top sökülerek götürüldü, korganı yerindedir). Bu nedenle sokağa “Ağır Topçu Sokak” denildiği söylenir. Bir başka söylemde; bu sokakta oturan çok ağır başlı, az konuşan, az gülen, ciddi mi ciddi bir emekli topçu subayı varmış, sokağa bu nedenle bu isim verilmiş.
AĞLAMALI AHMET BABA TEKKESİ: Ağlamalı Ahmet Baba Tekkesi aynı ismi taşıyan mezarlığın içinde idi. Yeniçeri ocaklarının kaldırılması sırasında (1826) yeniçeriler büyük kıyıma uğradı. Şeyh Ağlamalı Ahmet Baba Tekkesine bağlı olan yeniçeriler de büyük kıyım gördü. Aslında Tekke değil zaviye idi. Zamanla yıkılıp kaybolan tekke veya zaviyeden hiçbir kalıntı yok.
AĞLAMALI BABA TÜRBESİ: Bu türbe Uskumruköy sınırları içinde bulunan “Ağlamış Baba” mezarlığındadır. Türbe yerinde veya yakınında “Ağlamalı Ahmet Baba Tekkesi” vardı. Tekkenin şeyhi Ağlamalı Ahmet Baba idi. 1826’da ölen şeyhin türbesi kendi adını taşıyan mezarlığın içindedir.
AĞLAMIŞ DEDE MEZARLIĞI: Uskumruköyü sınırları içindedir. Ancak ”Kilyos Ağlamış Dede Mezarlığı” olarak bilinir. Bu mezarlığın gerçek ismi “Ağlamalı Ahmet Baba” mezarlığıdır. Mezarlığın ismi burada bulunan Tekke Şeyhi Ağlamalı Ahmet Baba’nın öldüğünde (1824) tekke yanına gömülmesinden ileri gelmektedir. Tekke hayli ilgi gören ve Yeniçerilerin rağbet gösterdikleri bir tekke idi. Şeyhi de Ağlamalı Ahmet Baba idi. Sultan III. Selim Yeni bir ordu kurma yoluna gitti ve 1792’de Nizami Cedit Ordusunu kurdu. Amaç, Yeniçeri ordusunu dağıtmak ve yeni modern ordu kurmaktı. Ne var ki yeniçeriler yenileşmeye karşı çıktı ve ayaklandılar. Kanlı olaylar meydana geldi, pek çok Yeniçeri ve Nizami Cedit mensubu asker öldürüldü. Bu arada ayaklanmayı başlatan Kabakçı Mustafa ile arkadaşlarının hızlı gelişen isyanı sonucu III. Selim tahtından indirilip öldürüldü. Yerine IV. Mustafa Padişah oldu (1807-1808). Yeni Padişah gereken huzuru temin edemeyince yerine II. Mahmut Padişahlığa getirildi (1808-1839). II. Mahmut geri adım atmadı yenileşmeye devam ederek Yeniçeri ocaklarını kaldırdı (1826). Dolaysıyla Ağlamalı Ahmet Baba Tekkesi de ortadan kaldırılmış oldu ve tekkenin bulunduğu büyük alanda mezarlık kuruldu. Ağlamalı Ahmet Baba’nın mezarı korundu ve zamanla türbe haline getirildi. Mezar kitabesinde şöyle yazmaktadır:
Hem mücteba ehl-i Beytim bende-i Ali Aba
Şah-ı keyneyn delilimdir hem Aliyyül Mürteza
Muharremde ruh teslim eyledi Şah-ı Hüseyn aşkına
Fenadan bekaya rilet eyledi Ağlamalı Ahmet Baba.
Eylül: 1824
AHİLER SOKAK: Büyükdere Mahallesi sokaklarından biridir. Değişik işkolundan ustaların bu sokakta ikamet etmeleri nedeni ile sokağa “Ahiler Sokak” ismi verildiği söylenir.
AHMET AFİF PAŞA ÇEŞMESİ: İstinye Vapur İskelesi karşısında olup Ahmet Afif Paşa tarafından 1908 yılında yaptırılmıştır. Çeşme İstinye Yeniköy sahil yolu yapılırken mezarlık duvarı yanında idi. Taşları numaralanarak kaldırılmış ve İskele yanında yeniden inşa edilmiştir. Tümüyle mermer olan çeşmenin üstü oymalı, işlemeli saçaklı örtülüdür. Saçak altında kabartma istiridye ve palmet şeklinde süslemeler vardır. Mermer kubbesinin tepesi yivli bir şekilde sona ermektedir. Teknesi kurna biçimindedir. Tekne kenarlarında kırık dal motifleri vardır. İki sütun üzerine oturtulmuş kemeri iki renklidir. Kemerinin üzerinde zarif süsleme vardır. Çeşmenin musluğu ve suyu yoktur. Kitabesinde şöyle yazmaktadır: “Ve sekahüm Rabbühüm şeraben tahura” (1326-1908).
AHMET AFİF PAŞA YALISI: İstinye, Yeniköy yolu üzerindeki 261 kapı Nolu yalı Boğaziçi’nin en görkemli tarihi yalılarından biridir. Levazım Reisi Birinci Ferik Ahmet Afif Paşa (1852-1920) tarafından 1910’da yaptırılmıştır. Yalıya bilahare Misbah Muhayyeş sahip olmuş ve yalı bu isimle anılır olmuştur. Yalı mimar Alexander Vallaury’e yaptırılmıştır. Yalı dört katlı olup dört köşesinde cihannüma kuleleri ile örnek bir tarihi eserdir.
AHMET ARİF PARKI (KARANFİLDERE): Fatih Sultan Mahallesindedir. 1.954,00 m²’lik bir alanı kapsamaktadır. 1.500,00 m²’lik bir yeşil alanı vardır, 104,00 m²’lik çocuk oyun alanı bulunmaktadır
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)