Sarıyer Ankaragücü ile Sarıyer Y.Z.Ö. Stadında de 1-1 berabere kaldı. Aman yarabbi bu ne Sarıyer? Nasıl bu kadar kötü oynayan bir Sarıyer olabilir. Müthiş seyirci desteğine rağmen sahada varlığı ile yokluğu belli olmayan bir Sarıyer! Sarıyer nasıl bu hale geldi. Bu ne aymazlık, bu nasıl bir yöntem ki; sahada herkes kendi bildiğince oynadı. Oysa rakip ligin zayıf ekiplerinden biriydi. Çünkü son üç dört yıldan beri öylesine büyük darbe yemişlerdi ki toparlanmaları hatta yaşam savaşı yapabilecekleri bile düşünülmüyordu. Hala yaşıyor olması bile mucize… İşte bu takıma karşı bile acz içinde sahada dolaşan Sarıyerli futbolcuları seyretmek zorunda kaldık!

Moda haline geldi her sene 15-20 futbolcu transfer ederek yeni bir kadro oluşturmak. Yahu her yıl yenilenen kadrodan ne hayır gelir? Hangi takım her yıl kadrosunu değiştirmişte başarılı olmuş. Olmuşsa bile tamamen tesadüftür. Geçen yıl ligde kalmamız gibi! Dört teknik direktör değiştir ve 16 beraberlik alarak ligde kal. Her zaman papaz pilav yer mi?

Sarıyer futbol olarak ortaya bir şey koymadı, koyamadı. Takımın defans zaaf içinde, orta sahası adamları tutamıyor, forvette çoğalamıyor, pres gücü yok, pas yüzdesi düşük, pozisyon bulmakta zorlandı, maç boyu forvet pozisyon bulmakta zorlandı.. Kaleci Osman iki önemli pozisyona geçit vermedi ama yan toplardaki hataları ile yüreklerimizi ağzımıza getirdi. Defans tutunamadı. İki bek yerlerinin adamı değil, çünkü ikisi de bek değil! Eray Açıkgöz ile Gökhan Payal’dan bek yaratılmak isteniliyorsa hata yapılıyor demektir. Demek ki bu iki yer için gerekli transfer yapılmamış. Orta da yer alan Fırat ile Serhat da aksadılar maç boyu, birbirlerine uyum sağlayamadılar. Önemli olan defanstan orta sahaya doğru dürüst top da çıkmadı. Orta sahada yer alanlar henüz lige hazır değil. Yeteri kondisyona da sahip değiller, çünkü maç boyu pres yapamadılar ve rakip istediği gibi top çevirerek en az beş gol pozisyonu buldu. Güney Atılgan, Soner Ergençay ve Günay Şakar’ın ayaklarına top yakışıyor ama sonuca ulaşmakta zorlandılar. Hele yorulunca tamamen oyundan düştüler. Bu hatta Mustafa boğuşup durdu, az da olsa göze battı ama topla fazla oynadığında top kaybetti… Bu hattın bir diğer ismi Bilal Turgut, müthiş ağır, her halde yeteri kadar hazırlanmış değil… Mert Somay ileri uçta oynadı. Varlığı ile yokluğu belli olmadı. Zira başında kendisinden fizik olarak çok daha avantajlı rakib vardı ondan kurtulamadı. Arkadaşlarından da yeteri kadar pas aldığı da olmadı… Mert Somay’ın transferi neden gerçekleştirildi anlaşılır gibi değil. Kulübünden sorunlu ayrılmış, mahkemelik olmuş ve belki de mahkemesi devam eden bir kişiyi tekrar transfer etmek ne derece doğru? Kulübümüzün prensiplerine ne oldu?

Lig başlayalı üç hafta oldu çok önemli üç puan kazandık diye sevinilebilir. Yani en azından yenilmedik denilebilir. Unutulmasın yenilmedik ama altı puan kaybettik… Şans her zaman bizden yana olmayabilir.

Beğenilmeyen geçen seneki takım kadrosu bu takım kadrosundan daha iyi idi. Belki gelecek haftalar bu kadro daha iyi çalışarak oturabilir, çok daha farklı olabilir, o zaman da “Başardılar” deriz. Ancak görünen bambaşka! Gözler Sinan’ı arıyor. Hatta insanın bağırası geliyor Sinan yetiş! Cemre nerdesin diye…

Kesin yargıya varmanın imkânı yok, henüz ligin başı ama bazı şeylerde kendisini gözler önüne sermiyor değil.

Pek çok futbolcu alındı, ne ödendi, daha ne ödenecek her hangi bir bilgimiz yok! Bilmemize gerek de yok! Bildiğim kulüp başkanı dâhil, yönetim kurulunun fedakârlık yaptıklarıdır. Bu fedakârlığa karşılık beklemeleri de haklarıdır. Ama nasıl olacak bu? Çünkü transfer yapan kendileri, teknik adamları alan kendileri olduğuna göre, hesap soracak olan da kendileridir. Hesap sormaya başlamadan önce, eksiğimiz neydi, neler yapılmalı diye tekrar tekrar düşünmelidirler! Yoksa….

Yöneticilerin kulüp tarihine bakmalarını salık veririm. 1962/63 de, 1970/71 de ve 1981/82 sezonlarında Şampiyonluklar kazanıldığında takımda Sarıyer alt yapısından yetişmiş kaç kişi oynuyordu?

Düzeleceğimiz ümidiyle…