Son Dakika Haberler
“width=“1293

İÇİMDEKİ EDEBALİ.Burak Özbakır

İÇİMDEKİ EDEBALİ.Burak Özbakır
Okunma : 643 views Yorum Yap

Ey oğul! Soysuza soysuzluk soylunun soyluluğudur; Her kimin hakkına hürmet edilmeye, etmeyeni ezesin ki, hak sahibi hakkını devretmemeye tenezzül etmesin. Soyluya soysuzluksa soylunun soysuzluğudur; Soysuzluk giren kalbi ezesin ki, hak sahibi hakkın Hakka ait olduğunu, yeri geldi mi hak sahibine devrolunduğunu bilebilsin.

Kelam kılıcı geçti oğul! Kem sözünü kılıç edenin birgün elbet nefesi kesilir, göresin. Hoş sözse, hem akıl işidir, hem gönül işidir, hoş söz sahibine hürmeti hizmet bilesin. Üç nefestir bu dergah, gelesin, bilesin, göçesin.

Hikmetten sual olunmaz oğul! Hikmetini bilmediğin işte sabrını çelik edesin. Sabredene bu dergah samanlıksa da seyran olur. Samanlıkta bir iğneyse aradığın, ödülü himmettir; gerekirse bir ömür bekleyesin.

Öfke olmasa gönle gerek olmaz. Şeytanın girmediği nefis olmaz; ilacı akıldır, aklını hor görmeyesin. Değerini bilesin. Aklın sözü geçmediği tek yer gönüldür, gönülse aklın tek dostu. Gönlüne itaat etmeyen akla, içinde yer vermeyesin.

İşi bilen oğul, işe gönlünde yer verendir, o işe can verendir. İş erbabını kendine ortak edesin. Erbabının derdi iştir, çalışırken bunaltmayasın, üzmeyesin. Yol yola erken çıkanındır, yola çıkmaya direnenle gönlünü eylemeyesin.

Oğul! Atasına, dedesine, ceddine saygısı olmayanın yaşadığına, anladığına sevgisi olmaz. Atanın, büyüğünün sözünü dinleyesin, tarihini iyi bilesin. Ama oğul! Hayat senin hayatın; her kimin sözü içinde yer etmedi, arkasına gizlenipte bahane görmeyesin.

Yumuşak atın çiftesi pek olur oğul! Hoş gören kalbinle, cömert olan yüreğimle insana umut olmayı bilesin. Fakat en büyük günah tembellik, en büyük sevap adalettir; adaletinle gönül kırmamaya üşenenlere gerekli cezayı veresin.

Yüce dağın başı puslu olur oğul! Puslu yeri bayram edemem deyip te düştüğünde kalacaksan, dağ yamacında otlamayı hor görmeyesin. Düşüp te kalacağın yere girerek özüne ihanet etmeyesin. Herkese bir mukadderat çizilmiştir. Oğul! Mukadderatıyla insanı yargılayıp ta en düşük seviyelere inmeyesin.

İki birden sonra gelir, kışta bahardan. Gündüz beklemese bitmesini gecenin, tan zamanı ölür idi kahrından. Oluru olmaz eden aceleci şeytandır; sabırsızlık edip te emekleri şeytana meze etmeyesin.

Doğru tektir oğul! Doğruya giden yolu kimi durup düşünecek, kimi hareket edip görecek. Sanatı gönlünde yer eden hissedecek. Hareket ettiğin doğru her ne ise, sanatçıyı görmeyip, hocanı dinlemeyip doğruna saygıda kusur etmeyesin.

Okumak büyük erdemdir oğul! Kendini okumayan, nefsini idrak etmeyen kendinse bile düşman belleyesin. Kendini bir nebze olsa da bilmek içinse gerekirse ömrünü heba edesin.

Söğüt havasını vermese dünyaya o zaman yalnızdır oğul! Doğru bildiğin yolda kendini yalnız sanıp ta, yolun sonunda seni bekleyenleri esersiz bırakmayasın. Doğru yolda yanında yürüyen kimi zaman görünür olur, kimi zaman görünmez; Yalnızlıktan korkup ta bu dünyayı 3 metre kefen bezinden ibaret sanmayasın.

Kıskançlara, kızgınlara, hainlere, satanlara kalan dünya. Canı canana, aklı şaraba, ömrü haraba vuran dünya. Muhammedi bir top beze saran dünya. Ahir olmuş zamanda soysuzlara kar olan dünya.

Ey oğul! Dünyayı böyle sanıp ta, umuduna kıyıp ta, insanlığın kayıp ta, deliliğinden vazcayma…

Unutma ki! Atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli denir…

YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)