BEHÇET, Hulusi, Prof. Dr. (İst. 1889-1948): Öğrenimine maarif müdürü olan babası ile gittiği Beyrut’ta bir Fransız okulunda başladı. 1901’de Kuleli Askeri Tıbbiye İdadisi’ne girdi. 1910’da Askeri Tıbbiye’yi bitirdi. 1911-1914 arasında Gülhane Askeri Tatbikat Okulu’nda Cildiye Kliniği Muallimi Eşref Ruşen’in asistanlığını yaptı. 1914-1918 arasında çeşitli askeri hastanelerde (Eskişehir, Edirne, Kırklareli) görev yaptı. 1918-1921 arasında Budapeşte ve Berlin’de değişik hastanelerin deri hastalıkları ve frengi kliniklerinde çalıştı. 1923’de İstanbul Enraz-ı Zühreviye (Zührevi hastalıklar) Hastanesi Başhekimliğine, 1924’de Gureba Hastanesi Kliniği Şifliğine atandı. 1933’de İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Deri Hastalıkları ve Frengi Kliniğinde Profesörlüğe yükseltildi ve kürsü başkanlığına getirildi. Mustafa Kemal Atatürk kendisine “Behçet” soyadını verdi. 1939’da Ordinaryüs Profesör unvanını aldı. Bazı deri hastalıkları ile ilgili olarak tüm dünyada kabul gören ve tıp literatürüne giren önemli buluşlar yaptı. Şark çıbanında çivi arazını saptadı. Bu hastalığa diatermi ile tedavi yöntemini getirdi. Türkiye’de çok sık görülen arpa uyuzu hastalığına Pediculoide ventricosusun neden olduğunu kanıtladı. İncir dermatiti üzerindeki araştırmalarıyla bu hastalığı dünyaya tanıttı. Actinomycetacee familyasından mantarların dizidroza benzer ekzemalara neden olan türlerini tanımladı. Bu buluşu nedeniyle 1935’de Budapeşte’de toplanan Uluslararası Dermatoloji Kongresi’nde ödüllendirildi. Belirtilerini ağızda aft, genital bölgede ülserasyon ve gözde hipopiyonli iridasiklit olarak tanımladığı hastalığa, 1947’de İsviçre’de toplanan Uluslararası Dermatoloji Kongresi’nde “Behçet hastalığı” adı verildi. 1934-1947 yılları arasında Deri Hastalıkları ve Frengi Arşivi dermatoloji dergisini yayınladı. Emraz-ı Cildiyede Laboratuarın Kıymet ve Ehemmiyeti (1922), Frengi Tedavisi Hakkında Beynelmilel Anketlerim (1922), Wassermann Hakkında Nokta-i Nazar ve Frengi Tedavisinde Düşünceler (N. Ramih ile birlikte, 1924), Frenfi İptidai Karhası ve Hurdebini (1926), Halep Çıbanlarının Diyatremi ile Tedavisi (1926), Memleketimizde Arpa Uyuzlarının Menşei Hakkında Etüdler (M. Hodara ve Süreyya ile birlikte, 1927), İrsi Frengi Kliniği (1929), Frengi Dersleri (1936), Klinikte ve Pratikte Frengi Teşhisi ve Benzeri Deri Hastalıkları (1940), başlıca eserleridir. Frengi hastalığı ile mücadelesi ve Behçet hastalığı ile ilgili çalışmaları nedeniyle ölümünden sonra kendisine TÜBİTAK Hizmet Ödülü verildi. Hulusi Behçet Yeniköy’de ikamet ediyordu.
BEHÇET KEMAL ÇAĞLAR LİSESİ: Baltalimanı mesiresi içinde yapılan lise 1969/1970 ders yılında eğitim ve öğretime açıldı. 1993/1994 ders yılında yabancı dilde öğretim ve eğitim vermeye başladı.
BEKARDERE: Sarıyer deresi çıkış noktasını takiben dereye batı yamaçtan Kılıçpınar deresi, kuzey doğu yamaçtan Arap Öldüren deresi karışır. Bu birleşmenin olduğu yerden, Çırçır mesiresi önüne kadar olan Bekardere’dir. Bu alan Bekardere mevkii de denir.
BEKAROĞLU, Dr. Ahmet (Tonya, 1963): Sarıyer/Rumelikvak’ta ikamet etmektedir. Tonya Şehit Ayhan Gülmer İlkokulunu bitirdikten sonra Türkiye’de alanında bir ilk olan İstanbul İmam Hatip Lisesinden mezun oldu (1960). Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesinden 1980’de mezun oldu. Askerliğini Şırnak Uludere Yıldız Hudut Karakol komutanı olarak yaptı. Diyanet İşleri Başkanlığı İstanbul Haseki Eğitim Merkezi’nin Arapça Müftü ve Vaizler İhtisas Kursunu bitirerek müftü ve vaizlik müktesebi aldı. Ebu’l Velid bin Ahmed bin Rüşd’ün Eğitim Anlaşıyı isimli tezi ile Yüksek Lisans ve “Eğitim Açısından Kur’an-ı Kerim’de Akıl Kavramı” teziyle Doktor unvanını aldı. Sarıyer Spor Kulübü Kongre ve Divan Kurulu üyesi, Sarıyerliler Derneği, Rumelikavak Spor Kulübü, Tellibaba Güzelleştirme, Yaptırma ve Yaşatma Dernekleri üyesidir. Rumelikavağı Yusufağa Camii İmam Hatipliği (Otuz beş yıl, 2019 itibariyle) yaptı. Sarıyer Kız Meslek Lisesi, Sarıyer Lisesi, Sarıyer Hüseyin Kalkavan Lisesi, Sarıyer İlköğretim Okulu, Rumelikavağı Güney Kıldıran İlköğretim Okulu, Vehbi Koç Vakfı Lisesi, Mehmet Şam Ticaret Lisesi, Doğa Koleji, Beşiktaş Boğaziçi Temel Lisesi, Ali Alkanat Anadolu Meslek Liselerinde uzun yıllardan beri Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi ve Felsefe Grubu derslerine girdi. Sarıyer Müftü Vekilliği yaptı. Marmara Sentez, Tonya Haber, Günebakış, Sarıyer Haber gazeteleri ve Haber7.com. da köşe yazarlığı yaptı. Yazılarına devam etmekte olup, basıma hazır iki kitabı bulunuyor.
BEKTAŞ, Bayram K. (Trabzon, 1974): Bilecikspor’dan transfer edildi ve iki sezon (1995-1997) Sarıyer’de kaldı. 54 lig, 6 kupa olmak üzere 60 resmi ve 28 özel maçla birlikte 88 maçta forma giydi. Lig maçlarında 5, Kupa maçlarında i ve özel maçlarda 2 olmak üzere 8 gol kaydetti. Antalyaspor’a transfer etti bilahare Beşiktaş’ta da futbol oynadı.
BEKTAŞ, İbrahim (…..): Çayırbaşı Mahallesinde muhtar olarak görev yaptı.
BELE, Tansu (Filiz Tansu) (Kuruçeşme, 1944): Çocukluğu Sarıyer’de geçti. Yazar olup, gerçek ismi Filiz Tansu, daha çok yazar ismi olan Tansu Bele adını kullanır. İtalyan Lisesi ve Ata Kolejinde okudu. İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünü 1972’de bitirdi. Yazın hayatına 1962 yılında şiirle girdi (Kırşehir Gazetesi). İlk Öykü ve denemeleri Sanat Olayı dergisinde yayınlandı. Pek çok yayın organında öykü, şiir, deneme, sosyal konular, dil, felsefe ve kitap tanıtımı yazıları yazdı. Türk Dili Dergisinde sürekli olarak yazmaktadır. 1995-1997 İ.Ü. Sosyal Bilimler Kadın Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezi’nde yüksek lisans (master) çalışması yaptı. Çalışmasını “Erkek Yazınında Kadın” adı ile kitaplaştı ve T.C. Kültür Bakanlığı 75. Yıl Eser Yarışmaları İnceleme Dalı’nda başarı ödülü kazandı. ÇYDD Çocuk Kulübü’nün çalışmaları kapsamında Felsefeyi güncelleştirmek konulu söyleşiler yaptı. Yayınlanmış 45 eseri bulunmaktadır. 1984’de Sanat Olayı Dergisi Öykü Birinciliği, 1991 Türk Hava Kurumu Öykü İkinciliği, 1998 Kültür Bakanlığı 75. Yıl Eser Yarışmaları İnceleme Dalı Başarı Ödülü, 2003’de Eyüpoğlu Vakfı-Sabahattin Eyüpoğlu Deneme Ödül’lerini aldı.
BELEDİYE DÜKKANLARI OYUN PARKI: Ayazağa Mahallesindedir. 1.382,15 m²’lik bir alanı kapsar,626,05 m²’lik yeşil alanı ve 193,49 m² çocuk oyun alanı vardır.
BELEDİYE SOSYAL TESİSLERİ: İstinye’de İtfaiyenin yanında ve ana cadde üzerindedir.
BELEN, Fahrettin(Bolu, 1892-1964): Harp Okulu ve Harp Akademisinde okudu. Kurtuluş savaşında doğu cephesinde 12. tümen, batı cephesinde de 23. tümen kurmay başkanlığı yaptı ve tümenle büyük taarruza katıldı. Çeşitli görevlerde bulunduktan sonra korgeneral rütbesi ile askerlikten ayrılarak siyasete atıldı ve 1950-1957 yılları arasında Bolu milletvekili, birinci Adnan Menderes Hükümetinde bir süre Bayındırlık Bakanlığı yaptı. Milli Birlik Komitesi tarafından Temsilciler meclisine seçildi (1961). Tarihçi ve araştırmacı yazar olup: Çanakkale Savaşı (1935), Büyük Türk Zaferi (1962), Atatürk’ün Askeri Kişiliği (1963), Birinci Cihan Harbinde Türk Harbi (5 Cilt, 1963-1967) adlı eserleri vardır.
BELEN KÖŞKÜ: Çayırbaşı, Bahçeköy Caddesi üzerindedir. Ulusal Kurtuluş Savaşı komutanlarından E. Korg. General Fahri Belen’e ait köşk tarihi özelliği olmamasına rağmen semtin en iyi binalarından biri olup köşkün son sahibi Hayati Kaptanoğlu’dur.
BELGİN DORUK SEYİR PARKI: Büyükdere Mahallesindedir. 150,00 m² lik bir alanı kapsar, 100,00 m²’lik yeşil alanı bulunmaktadır.
BELGRAD KÖYÜ: Bizanslar döneminde Belgrad ormanı içinde bulunan Petra köyünün terk edilmesi ve yıllar sonra bu köye Kanuni Sultan Süleyman’ın (1520-1566) Belgrad Seferinden getirdiği Sırp esirleri yerleştirdi ve köyde Belgrad Köyü adını aldı. Belgrad Köyü kalıntıları Belgrad Ormanları içindedir. Bu köy de 1894’de kaldırılarak, Bahçeköy olarak bilinen yere nakledildi (Bkz: Bahçeköy).
BELGRAD ORMANI: Sarıyer sınırları içinde Büyükdere’nin 6 kilometre batısındadır. Adını Padişah Kanuni Sultan Süleyman (1495-1566) ‘ın Belgrad Seferi (1521)’inden getirdiği esirleri yerleştirmiş olduğu köyün isminden almıştır. Köy 1894 yılından orman içinden bugünkü yerine getirilerek ortadan kaldırılmıştır. Belgrad Ormanı 5300 hektardır. Belgrad Ormanının asli ağaç türü meşedir. Meşeler Belgrad Ormanının yüzde yetmiş beşini kaplar. Diğer ağaç türleri ise kayın, gürgen, kızılağaç, çam, söğüt, kavak, ıhlamur, akçaağaç, üvez’dir. Ağaççık ve çalılardan: muşmula, geyik dikeni, çalı süpürgesi, fındık, kızılcık, katırtırnağı, defne, laden çok miktarda bulunur. Belgrad Ormanı Bakanlar Kurulunun 12.12.1924 tarihli kararı ile Muhafaza Ormanı olarak koruma altına alındı. Belgrad Ormanının denizden ortalama yüksekliği 190 metredir. En yüksek noktası kuzeyde BüyükKartaltepe 230 m, en alçak noktası güneyde Kurudere’ 40 m. dir.
BELVİRANLI, Ahmet Ziya(Konya, 1948): İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinden mezun oldu. Bir süre Vakıflar Bölge Müdürlüğünde çalıştı. Serbest avukatlık yaptı. Bir Dönem Milli Selamet partisi Sarıyer İlçe Başkanlığı yaptı. 1994’de Sarıyer Belediye Meclisi Üyeliğine seçildi ve Başkan Yardımcısı olarak görev yaptı.
BERKEL, Prof. Dr. Adnan (Ergani Maden, 1908-1988): Üniversite öğretim üyesi,İlk ve orta öğrenimini İstanbul’da tamamladı. O zamanki Yüksek Orman Mektebi olan Orman Mektebi Âlisi’ne girdi ve 1927 yılında pekiyi derece ile mezun oldu. Mezuniyetinden sonra kısa bir süre fen memurluğu ve orman Mektebi Âlisinde öğretim elemanı olarak bulundu. İki yıl sonra devlet tarafından Ormancılık öğretimi görmek ve uzmanlaşmak üzere Almanya’ya gönderildi. Almanya’da Münih Üniversitesi Devlet İlimler Fakültesi Ormancılık Bölümünde Ormancılık Lisansı Öğrenimini bitirerek diplomasını aldıktan sonra, aynı Üniversitede Prof. Dr. V. Schüpfer’in yanında çalışarak “Untersuchungen über Fragen der Ertragsregelung in der Waldungen der Türkei” adlı. Doktora Tezini tamamlayarak Doktor unvanı aldı. Yurda döndükten sonra 01.12.1935 tarihinde Ankara Yüksek Ziraat Enstitüsüne Başasistan olarak atandı, Prof. Dr. Osler’in yanında çalışarak kendisine ders ve uygulamalarda yardımcı oldu. 1936-1937 yıllarında askerlik görevini yaptı. Bunu takiben 28.10.1927 tarihinde Yüksek Ziraat Enstitüsü Orman Fakültesi Orman Mahsullerini Kıymetlendirme Enstitüsü’ne Başasistan olarak atandı, burada Almanya’nın Hannoverich-Münden Yüksek Okulu Profesörlerinden olan ve üç yıllık bir antlaşma ile Enstitü Müdürlüğüne getirilmiş bulunan Prof. Dr. Mayer-Wegelin ile birlikte çalıştı. Berkel Meyer-Wegelin başta olmak üzere öbür Alman profesörlerinden bazılarının da dersler ini Türkçe’ye çevirdi. “Doğu Kayınının Teknolojik Vasıfları ve Ulanış Yerleri Hakkında Araştırmalar” adlı doçentlik tezi ile 29.06.1940 tarihinde Doçentlik yetkisini aldı. Prof. Dr. Mayer-Wegelin, sözleşmesinin sona ermezi üzer ine 23.05.1940 tarihinde memleketine dönmüş, bu tarihten sonra bütün etkinlikleri kendisi yürüttü. Ziraat Enstitüsü Senato Kararı ile 20.12.1945 tarihinde Profesörlüğe yükseltildi. Orman Fakültesinin 1948 yılında İstanbul Üniversitesine bağlanmasından sonra Üniversite Senatosunun 13.06.1949 tarihinde aldığı karar ile “ Orman Mahsullerini Değerlendirme” yönetimine memur edildi. Daha sonra da bu Enstitünün adı “Orman Mahsullerini Değerlendirme Kürsüsü” adını almış, emekli olduğu 1978 yılına kadar bu kürsünün başkanlığını yaptı. Akademik çalışma hayatı içinde 1958-1959 yıllarında Dekanlık dana sonra Senatörlük ve Fakülte Yönetim Kurulu üyeliklerinde bulundu ve 13.07.1978’de emekli oldu. Kitapları: Ağaç Malzeme Teknolojisi cilt 1 ve 2, Kavak Kitabı, Ormanda Kesim ve Taşıma, Ormancılık İş Bilgisi, Lübnan Sedirinin Vasıfları. Ayrıca pek çok bilimsel makalesi yayınlandı.
BERMEK, Ayhan (Samsun, 1944): Rumelihisar’lıdır. İ.Ü. İktisat Fakültesini bitirdi. Rumelihisar Kulübünde futbol oynadı ve bu kulüpte Başkan olarak görev yaptı. Ayrıca 1963-1968 yılları arasında Vefa ve Beyoğluspor’da oynadı. Erdenay Oflas’ın Türkiye Futbol Başkanlığı döneminde Federasyon üyesi, Halim Çorbalı Federasyonunda Asbaşkan olarak görev yaptı. 1989-1996 tarihleri arasındaki 1. ve 2. Şenes Erzik Federasyonunda yönetim kurulu üyesi ve Milli Takımlar Sorumlusu olarak görev yaptı.
BEYAZ MARTILAR AYLIK SPOR DERGİSİ: Sarıyer Spor Kulübü Taraftarları ve Spor Kültürünü Yaygınlaştırma Derneği’nin yayın organı olarak Haziran 1993’de yayın hayatına başladı. Fakat yedi sayı çıktıktan sonra yayın hayatından çekildi.
BEYAZ YALI OTELİ: Yeniköy’de 1949 yılında açılan Beyaz Yalı Oteli çok uzun ömürlü olmadı ve kapandı.
BEYAZCIYAN YALISI: Büyükdere’de Çayırbaşı Caddesinde deniz cepheliydi. 1841 yılında inşa edilen yalı zamanla Milli Emlak’a geçmişti. Bina uzun bir süre Sarıyer Kaymakamlık binası olarak kullanılan yalı. Kaymakamlık Sarıyer’e taşındıktan sonra kaderine terk edildi ve sonuçta bir yangınla yok olup gitti.
BEYAZCIYAN YALISI: Yeniköy Köybaşı Caddesi üzerindeki 127 kapı Nolu yalı Mıgırdıç Beyazcıyan’a ait olup 19.yy. ortalarında yapılmıştır. Bu tarihi eser yalının son sahibi İzzet Bayraktar’dır.
BEYAZKÖŞK: Yeniköy, Köybaşı Caddesinden İstinye’ye girişte sağ baştaki Beyaz Köşk, mimari tarzı ile dikkat çeker. Ne zaman ve kim tarafından yaptırıldığı bilinmeyen köşk, tarihi eserlerdendir.
İbrahim Balcı
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)