RUMELİKAVAĞI MANA TOPÇU PARKI: Rumelikavak Spor Kulübü Tesislerinin yanındaki bu park yeniden düzenlenerek parka, bir uçak kazasında hayatını kaybeden Rumelikavaklı Hostes Mana Topçu’nun adı verildi. 3.388,58 m²’lik bir alan üzerindedir. 359,09 m²’lik yeşil alanı, 177,m²’lik çocuk oyun alanı, 2.247.96 m²’lik spor alanı ve tesisler bulunmaktadır.
RUMELİKAVAĞI SİNEMALARI: Rumelikavak çarşı içindeki kalenin içinde bulunan alanda 1950 yılında açılan sinemayazlık sinema olarak 1970 yılına kadar devam etti. Sinema kalede konuşlanan askeri birlik tarafından işletiliyordu. Rumelikavak’ta ikinci yazlık sinema Yakup Bayraktar tarafından İskele Gazinosunun buylunduğu bahçe içinde açıldı. İşletmeciliğini Yusuf Kocabal yaptı. Bu sinemada birkaç yıl içinde kapandı.
RUMELİKAVAĞI SPOR KULÜBÜ: Gayrifedere olarak 1930’lu yıllardan beri faaliyet gösteren bu kulüp 1980 yılında resmen tescil edildi. Kulübün kurucuları Nizam Sülün, Aydemir Uyaş, Necil Kıldıran, Kemik Özer, Niyazi ve Güney Kıldıran’dır. Renkleri Kırmızı-Beyaz’dır. Rumelikavak Spor Kulübünde Hüseyin tınmaz, Mehmet Topçu, Barbaros H. Vardar, Günay Kurşun, Basri Demirci, Ali Feyyaz Özdelice ve Varol Aydın (2019 itibariyle V. Aydın hala görevde), Rumeli Kavak Spor Kulübü katıldığı lig maçlarında büyük başarılar elde etti. 7 kez Grup Birinciliği ve 1 kez de İstanbul Şampiyonluğu kazanmak başarısını gösterdi.
RUMELİKAVAĞI VAPUR İSKELESİ: Rumelikavağı vapur iskelesi Boğaziçi’nin en uç noktasındaki ikinci iskeledir. En uçtaki iskele olan Büyükliman iskelesi kaldırıldıktan sonra son iskele Rumelikavak iskelesi oldu. İskele pek çok kez bakım onarım gördü. En son 1986’da restore edildi. Bilahare günün ihtiyaçlarını karşılayacak şekildi aslına uygun olarak yeniden yapıldı ve 21.12.2002’de hizmete açıldı.
RUMELİKAVAĞI YOLCU GEMİSİ: Şehir Hatlarına ait73 baca Nolu Rumelikavağı yolcu gemisi 1927 yılında Almanya, Elbing’de F. Schichau GmbH. Tezgâhlarında yolcu gemisi olarak inşa edildi. 148 gros ve 64 net tonluk, teknesi çelik saçtandı. Uzunluğu 33,1 metre, genişliği 6.6 metre, su kesimi 2.1 metre idi. Schichau yapımı 350 seygir gücünde tripil (3 silindirli) buhar makinesi vardı ve uskurluydu. 1927’de hizmete girdi, saatte 8 mil yol yapabiliyor, yaz/kış 344 yolcu alabiliyordu. 2 Kasım 1984’de hizmet dışı bırakıldı. Hilton Oteli tarafından satın alındıktan sonra 1984’de tadil edildi ve kazanı, makinesi çıkarılıp dizel motor takıldı ve Şehrazad adıyla yüzer lokanta haline getirildi.
RUMELİKAVAK ÇARŞI İÇİNDEKİ ÇINAR AĞACI: Cami önünde yan yana iki çınar ağacından büyüğünün. Dikim tarihi 1505, çevresi 7.30 ve yaşı 505 dir (2009 itirabiyle).
RUMELİKAVAK HİSAR KAPISI YANINDAKI ÇINAR AĞACI: Bu yaşlı çınarın dikimi 1247, buna göre 757 yaşındadır (2009 itibariyle). Ağaç hayli tahrip olmuş, hemen hemen hiç büyük dalı kalmamış içi kovuk olup korunmakta, daha ziyade dış kabuğundan beslenmektedir.
RUSYA BÜYÜKELÇİLİĞİ YAZLIĞI: Büyükdere, Piyasa Caddesi üzerindedir. 19.yy. başlarında inşa edildi. 17.123 m²lik bir alanı kapsar. Elçilik binası ve müştemilatları ahşap olup önemli tarihi eserlerdendir. Ahşap binaların mimarisi ve kabartma süslemeleri dikkat çeker. Cümle kapısı önündeki çakıl taşlarından yapılan desenli zemin harikuladedir. Elçilik önünde bir de elçiliğe ait denizi hamamı bulunmaktadır. Asırlık ağaçlar ve değişik bitki örtüsü ile kaplı büyük korkuluğu bulunmaktadır.
RUSYA KONSOLOSLUĞU YAZLIK BİNASI: Kefeli Caddesinde deniz manzaralı ve caddenin üst kısmında on dönümlük bir bahçe içindeki yalı Rusya Konsolosluğuna aitti. Yalı 18.yy. ikinci yarısında yaptırılmış tarihi bir eserdir. Bina daha önceleri Fransa Büyükelçiliğine aitti. Yalı sonraları Atatürk tarafından Rusya Büyükelçiliğine hediye edilmiş olup, Atatürk bu yalıda dinlenmiştir.
RUZNAMECİ İBRAHİM EFENDİ ÇEŞMESİ: Rumelikavağı’nda İskele Caddesi üzerinde ve yıkılıp harap olan hamamın önündedir (H.1044-M.1634). Bu duvar çeşmesi esas şeklini kaybetmiştir. Kaynak suyu ile beslenen çeşmenin kitabesi şöyledir: “La ilahe illallah Muhammeden Resullullah/ Bu çeşmeyi bina iden Ruznameci İbrahim Efendidir”.
RÜZGÂRLI SOKAK VE RÜZGAR ÇIKMAZI SOKAK: Maden Mahallesi Tepeüstü mevkiinde bulunan iki sokaktır. Burası tepe olması nedeni ile devamlı rüzgâr aldığından iki sokaktan birine “Rüzgârlı Sokak”, diğerine de “”Rüzgâr Çıkmazı Sokak” adı verilmiştir.
S.S. KİREÇBURNU SU ÜRÜNLERİ KOOPERATİFİ: Kireçburnu’daki ilk kooperatif S.S. Kireçburnu Su Ürünleri Kooperatifidir. Semtin balıkçıları tarafından kurulmuştur. Kireçburnu balıkçı barınağı (Limanı) kooperatifin kullanımındadır.
S.S.RUMELİKAVAK BALIKÇILAR VE SU ÜRÜNLERİ KOOPERATİFİ: Bu kooperatif 1971 yılında Ahmet Terzioğlu, Cihan Karadeniz. Alaattin Ayan, Yusuf Aldın, Dursun Çınaroğlu ve Necati Tezioğlu tarafından kuruldu. İlk Başkanı Ahme Terzioğlu’yu takiben Seyfettin Aydın, Mehmet Ayan ve Mert Ayan başkanlık yaptılar.
S.S.SORUMLU RUMELİFENERİ SU ÜRÜNLERİ KOOPERATİFİ: Rumelifenerli balıkçıların kurduğu bir kooperatif olup faaliyetini devam ettirmektedir.
S. S. SARIYER YENİMAHALLE BALIKÇILIK İSTİHSAL VE SATIŞ KOOPERATİFİ (SARIYER MERKEZ SU ÜRÜNLERİ KOOPERATİF)İ : 1971 yılında Halit Aslan, Lütfi Bayraktar, İsmail Çınar ve Emir Bayraktar tarafından kuruldu.Uzun süre bu isimle faaliyet gösterdi. Merkez Sarıyer, Büyükdere ve Çayırbaşı’nda kooperatif bulunmadığından yönetim kurulu kararı ile kooperatifin faaliyet alanının genişletilmesi yoluna gidildi ve Tarım Bakanlığına başvuruldu. Bakanlıkça başvuru kabul edildi ve kooperatifin ismi 02.072001’den sonra S.S.Sarıyer Merkez Su Ürünleri Kooperatifi olarak değiştirildi. Kooperatif merkezi Yenimahalle’dedir. (2019 itibariyle) Başkanlığını Bilal Çınar yapmaktadır.
SAADET İŞ OKULU: Milli Eğitim Bakanlığına bağlı olarak eğitim vermektedir. Büyükdere, Piyasa Caddesi üzerinde ve Sadberg Hanım Müzesi bitişiğinde ve üst yamaçtaki “Celepçiler Köşkü”n de eğitim vermektedir.
SAATÇİOĞLU, Prof. Dr. Fikret (Balıkesir, 1910): İ. Ü. Orman Fakültesi Öğretim Üyesi. İlk ve ortaokulu Balıkesir’de tamamladı (1926). Aynı yıl Orman Mektebi Âlisi’ne (Yüksek Orman Mektebi) girdi. Buradan 1930’da “Birinci dereceden” diploma alarak mezun oldu. Mezuniyetini takiben bir süre Orman Genel Müdürlüğü teşkilatında çalıştı. 1931’de ögrenim ve ihtisas yapmak üzere Almanya’ya gönderildi. Münih Üniversitebi İktisat Fakültesi Ormancılık Bölümünü 1934’de “Pekiyi” derece ile bitirdi. Münih Üniversitesi Silvikültür Kürsüsünde bilimsel çalışmalarına devam etti. “Ladin ve Kayının karışık meşçeredeki karşılıklı büyüme münasebetleri” adlı doktora tezini tamamladı ve “Magna cum Laude” derecezsi ile “Dr. Oec. Publ” ünvanını kazandı. Yunda döndükten sonra 1935’de Yüksek Ziraat Enstitüsü Orman Fakültesi İstanbul kısmına Başasistan atandı. Bu görevde iken askere gitti. Askerliğini takiben kürsüdeki görevine döndü ve “Belgrad Ormanında Meşenin Silvikültür Bakımından Tabi Olacağı Muamele, Ekolojik Esaslar ve Teknik Teklifler” konusundaki tezi ile “Doçenti” ünvanını aldı. 1944’de üçüncü kez askere giderek görevini ifa etti. 1945’de Profesörlüğe yükseltildi. Orman Fakültesinin İstanbul Üniversitesine katılmasından önce 1948’de kadar Yüksek Ziraat Enstitüsü Orman Fakültesi Dekanı olarak ve İstanbul Üniversitesine katılmasından hemen sonra da İ.Ü. Orman Fakültesi Dekanı olarak 2 defa Dekanlık görevi yaptı. Ayrıca 6 kez 2 şer yıl olmak üzere Senatör olarak Orman Fakültesini İstanbul Üniversitesinde temsil etti. Üniversite tarafından Atatürk Devrimleri Araştırma Enstitüsü üyeliğine ve sonra da Enstitü Genel Kurul tarafından Yönetim Kurulu Üyeliğine seçildi. 1973’de İstanbul Üniversitesi tarafından Türkiye Bilimsel Teknik Araştırma Kurumu Danışma Kuruluna 2 yıl süre ile İ.Ü. Temsilcisi olarak ve yine aynı yıl Ünivesite Senatosu tarafından Unuversitelerarası Kurul üyeliğine seçildi bu görevi Orman Bakanı olan tarihe kadar devam etti.1971 ile 1975 tarihleri arasında Ord. Prof. Dr. Sadı Irmak Kabinesinde Orman Bakanı olarak görev yaptı. Üniversiteye döndükten sonra TUBİTAK tarafından 1980 yılı “Hizmet Ödülü” nü aldı. Uluslararası Ormancılık Kurumları Birliği (IUFRO) nin I. Seksiyonu, Türkiye Ormancılar Cemiyeti, Türkiye Orman Mühendisleri Odası, Türkiye Tabiatını Koruma Cemiyeti üyesi ve Türk Biyoloji Derneğinin kurucu üyesi, Türkiye’yi Yeşillendirme Derneği, Sosyal Araştırmalar ve Eğitime Yardım Vakfı üyesidir. Kitapları: “Silvikültür I (Silvikültürün biyolojik esasları ve prensipleri, 1969”, “Suni Orman Gençleştirmesi ve Ağaçlandırma Tekniği, 1970”, “Orman Bakımı (Meşçere yetiştirilmesine ait tedbirler, 1971”, “Orman Ağacı Tohumları, Tohum tedariki, saklanması, çimlenme fizyolojisi, kalite kontrolu ile önemli ağaç ve ağaçcık türlerinin tohumu bakımından özellikleri), 1971”, “Fidanlık Tekniği, 1976”, “Kavak (Populus) Üretme ve Yetiştirme Tekniği, 1948”, “Belgrad Ormanına ve Ayancık-Çangal Ormanlarında yapılan tatbikatlar, 1954”, “Yirce – Bürmece – Kömürsü ormanlarında yapılan Silvikültür tatbikatı (Ekskürsiyon konuları), 1962”, “”Kavak kitabı (Ord. Prof. Dr. A. Irmak, Prof. Dr. A. Acatay, Prof.Dr. A. Berkel ile birlikte) 1956”, “Tarsus – Karabucak mıntıkasında Okaliptüs tesis çalışmalarının 20 yıllık neticeleri üzerine silvikültürel araştırmalar (Doç. Dr. B. Pamay ile birlikte), 1958”, ve pek çok sayıda bilimsel inceleme ve makalesi var.
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)